Książka opowiada o dalszych losach rodzeństwa Baudelaire. Pierwszej części nie czytałam, oglądałam tylko film, tak że wiedziałam, o co chodzi.

No, cóż, jak by to powiedzieć - powieść mnie pod żadnym względem nie zachwyciła. Po pierwsze, język jest prosty i dziecinny, fabuła banalna, a autor cały czas zaznacza, jakie tragiczne i smutne są losy bohaterów. Problemy są wydumane, dzieci ciągle trafiają do hrabiego Olafa, jak by nie mogła go po prostu złapać ręka sprawiedliwości. Może niektórzy nazwą mnie okropną realistką, ale wolę w książce mieć jakieś podstawy do myślenia, że to mogło się zdarzyć. I lubię, jak książka przekazuje mi coś wartościowego, przesłanie, morał. Nie przakazała.