Porucznik Konstanty Piekarski walczy podczas kampanii wrześniowej 1939 roku w Oddziale Artylerii Konnej. Zostaje ranny w bitwie pod Mokrą i trafia do szpitala znajdującego się na terenach wkrótce zagrabionych przez Armię Sowiecką. Ucieka stamtąd do Generalnej Guberni i rozpoczyna służbę w Armii Krajowej. Zatrzymany przez Gestapo, po ciężkich przesłuchaniach na Pawiaku, we wrześniu 1940 roku zostaje wywieziony do obozu w Auschwitz. Tam wraz z legendarnym rotmistrzem Witoldem Pileckim tworzy ruch oporu. Działające w obozie podziemie organizuje ucieczki i pomoc więźniom, instaluje łączność radiową, przekazuje Komendzie Głównej AK cenne raporty i dokumenty. Rtm. Witold Pilecki, "Ochotnik do Auschwitz", uczestnik Powstania Warszawskiego, bohater i wspaniały syn Narodu Polskiego, został skazany przez rząd sowiecko-komunistyczny w Polsce na karę śmierci. Wyrok wykonano 25 maja 1948 roku.

Autor opisuje także niesławną działalność komunistów w obozach koncentracyjnych, w tym Józefa Cyrankiewicza.

Piekarski był naocznym świadkiem męczeńskiej i bohaterskiej śmierci Świętego Maksymiliana Kolbe. W 1943 roku Piekarski zostaje wywieziony z KL Auschwitz-Birkenau do obozu pracy w Buchenwaldzie. Pod koniec wojny, po ucieczce z obozu i dwudniowym marszu na zachód, Piekarski spotyka wojsko amerykańskie oraz żołnierzy AK z Powstania Warszawskiego. Utworzony z żołnierzy AK oddział walczy pod jego dowódctwem z niemiecką 9 Dywizją SS w górach Harzu.

Po wojnie Piekarski służy w Armii Polskiej w Anglii, kończąc studia na uniwersytecie w Londynie z dwoma tytułami dyplomowanego inżyniera. Później doktoryzuje się z materiałoznawstwa i inżynierii biomedycznej na Uniwersytecie Cambridge (Anglia). W 1951 roku emigruje do Kanady, gdzie jako profesor obejmuje katedrę materiałoznawstwa na Uniwersytecie Waterloo w Ontario i prowadzi ją aż do przejścia na emeryturę w 1983 roku.

Pod koniec życia namawiany przez bliskich oraz współtowarzyszy niedoli i walki, pisze wspomnienia z tamtych okrutnych, obozowych lat. Książka jego, "Escaping Hell", napisana w języku angielskim, została wydana w Kanadzie w 1989 roku. Autor myślał również o wydaniu swoich wspomnień w kraju. Chciał drukować je w odcinkach w prasie polskiej. Niestety, pogłębiająca się choroba serca i nagła śmierć, 6 grudnia 1990 roku, uniemożliwiła Piekarskiemu realizację tego zamiaru.

Fundacja im. Konstantego Piekarskiego z Calgary postanowiła zrealizować zamysł autora i prezentuje pierwsze polskie wydanie tej książki.

[Wydawnictwo Antyk - Marcin Dybowski, Warszawa 2005]