Początek XX wieku w Paryżu – epoka dadaizmu i rodzącego się surrealizmu. Świat, w którym wszystko kręci się wokół Montmartre’u i Montparnasse’u. Słynni malarze i pisarze: Picasso, Modigliani, Matisse, Apollinaire, Aragon, Cocteau, Jarry... Ich modelki, muzy, kochanki; pracownie artystów, popularne kawiarnie; ekscesy, skandale, artystyczne prowokacje.

Autor potraktował twórczość swych bohaterów jako pretekst do ukazania miejsc, ludzi, wydarzeń. Opowiadając anegdoty, mieszając fakty z fikcją, stworzył barwny, realistyczny, czasem nieco surrealistyczny obraz tamtych lat.

[Iskry, 2000]