Podchodziłam do tej książki dość ostrożnie, gdyż jest powieść dla młodzieży, a z tym gatunkiem różnie bywa, często niestety niezbyt dobrze. I w zasadzie Gina Damico przyjemnie mnie zaskoczyła. Owszem, „Zgon” jest powieścią młodzieżową, ale zdecydowanie nie dzieli z tym gatunkiem zamiłowania do głupoty. Czyta się go bardzo szybko, wręcz ekspresowo, strony przewraca się w zawrotnym tempie i nie wiadomo kiedy dociera się do ostatniej. Dla mnie bomba. To naprawdę lekka i z humorem napisana książka, która jednak nie męczy naiwnością ani ckliwymi tekstami. Dokładniej mówiąc, bohaterki z całą pewnością nie można nazwać głupią czy pustą, a w dodatku nie ślini się ona na widok każdego mniej lub bardziej męskiego osobnika. Lex, bo tak ma na imię, jest raczej buntownicza i agresywna, a także ma własne zdanie, co bardzo przypadło mi do gustu. Pozostałe postacie również są ciekawe i miło poznaje się ich losy. Czekam na kontynuację, gdyż chętnie dowiedziałabym się, co dalej będzie się działo z bohaterami.

Powieść naprawdę mnie zainteresowała i teraz pozostaje mi tylko czekać, aż Fabryka Słów zdecyduje się na wydanie kolejnego tomu. A tym, którzy nie czytali jeszcze pierwszego, polecam! To bardzo lekka i przyjemna książka, z którą świetnie można spędzić czas.