Użytkownik: carmaniola 07.03.2008 19:04 napisał(a):
Odpowiedź na: Naprawde jestem pelna pod... | Black_queen Proponuję byś napisała ten tekst jeszcze raz (dokładnie sprawdzając błędy, literówki i polskie znaki, które są obowiązkowe!) i zgłosiła do poczekalni biblionetkowej. Nie ma się po co spieszyć. ;-)

To miejsce jest przeznaczone na dyskusje o książce, a nie na opinie o niej.
Pozdrawiam :-)

Użytkownik: Harey 07.03.2008 22:30 napisał(a):
Odpowiedź na: Naprawde jestem pelna pod... | Black_queen Z przyjemnością przeczytałam Twoją refleksję, tym bardziej, że zetknęłam się z wieloma opiniami, które świadczą o niedocenaniu tej historii, z pozoru prostej, w rzeczywistości - metafory naszego życia.
"Leć i zaryzykuj, jak każdy człowiek, ptak czy ryba."

Użytkownik: Rewolwer_Ocelot 08.03.2008 10:05 napisał(a):
Odpowiedź na: Naprawde jestem pelna pod... | Black_queen Proponuję przeczytać jeszcze jakąś biografię E.Hemingwaya. W świetle jego życia sentencja, "Człowiek nie jest stworzony do klęski. Człowieka można zniszczyć, ale nie pokonać” nabiera nowego znaczenia.

Użytkownik: go_siaa 25.03.2008 17:32 napisał(a):
Odpowiedź na: Naprawde jestem pelna pod... | Black_queen Starego człowieka i morze warto dobrze zanć. Pisząc rozprawkę, to opowiadanie jest bardzo przydatne. Powiedziałabym nawet, że jest uniwersalne. Przykłady z tej książki można bardzo często wykorzystać pisząc wypracowanie.

Użytkownik: doniacz 19.04.2008 18:44 napisał(a):
Odpowiedź na: Naprawde jestem pelna pod... | Black_queen Na mnie również ta książka wywarła ogromne wrażenie. Pamiętam jak czytalam ją nad leśnym stawkiem wpatrując się w zachód słońca - w wyobraźni byłam wtedy na morzu razem ze starym człowiekiem tak intesywnie, że aż czułam to słone powietrze.

Użytkownik: WBrzoskwinia 25.06.2008 21:31 napisał(a):
Odpowiedź na: Naprawde jestem pelna pod... | Black_queen Szczerze dziękuję! W trakcie czytania całej zawartości tabelki nt. "Starego człowieka..." x razy mnie diabli brali. W tym okienku nareszcie ludzie, którzy nie kopią martwego Hemingwaya ani żywego starego człowieka. Nareszcie ludzie, dla których to, co cenne, nie jest nudne. Nareszcie umysły i uczucia, do których dociera prawda. Ale zazdroszczę... Ja mam głównie umysł: ja tylko wiem, że to znakomita, wartościowa książka. Natomiast nie czuję: starego po utracie ryby było mi tylko zwyczajnie żal.
Waham się, czy poprzeć wyżej napisany wniosek o korektę tego tekstu i zamieszczenie go w recenzjach. W pierwszej chwili - tak, jak najbardziej. Ale teraz już wyobrażam sobie, jak w komentarzach do niego seryjnie pojawia się ta usatysfakcjonowana sobą wyższość pod hasłem "A dla mnie było nudne" oraz te teksty ludzi stawiających swój gust w pozycji miary wszechrzeczy "zła książka, bo nie ma akcji", "nie wciąga, bo takie długie paplanie tylko o tym, że się ciągnie rybę". A skoro tak delikatnie i wprost napisane o łzach, a nuż komuś strzeli do głowy np. "po dobremu" radzić, że nie warto, albo wręcz "ocenić", że trzeba co najmniej wielkiej naiwności (z domyślnym: trzeba głupoty), żeby płakać nad taką papierową bzdurą? Obawiam się najgorszego, więc może jednak nie narażać czegoś tak osobistego na to, co oni mogą zrobić? Nie rzucać pereł przed wieprze? Naprawdę nie wiem, przecież ci "oni" to nie wyłącznie ten model, ale jednak bardzo wielu. A po drugie: jestem wielce i mile zaskoczony. Większość dziewczyn wypowiedziała się w tych poprzednich częściach tabelki i uwagach pod recenzjami negatywnie o "Starym człowieku...". Ich ten motyw walki nie tylko nie bierze, ale i zraża, nudzi. Rzeczywiście z historii ludzkości się bierze, że to temat zdecydowanie męski, więc bardziej dla facetów, choć książka jest w wymowie uniwersalna. A tu akurat zebrały się widocznie właśnie "uniwersalistki". Cenne jest wiedzieć, że schemat "facetowskiej" literatury ma tyle wyjątków, a może nawet, że w ogóle to się nie kwalifikuje pod ten schemat? Ale jeszcze ciekawiej i milej jest mieć dowód, że to, co się wie o wartości tej literatury, jest prawdą aż tak bardzo. Dla niektórych, więc tu się zastanawiam. Przecież jesteśmy całkiem zwyczajnymi ludźmi, więc skoro tamtych "onych" jest tak wielu, to my jesteśmy jakimiś wybrańcami losu, czy szaleńcami bożymi, czy jak?
Łączę wyrazy szacunku i podziwu - za ten podziw...

Użytkownik: carmaniola 25.06.2008 23:35 napisał(a):
Odpowiedź na: Szczerze dziękuję! W trak... | WBrzoskwinia Omatkojodyno! Jak się zaczniesz obrażać na wszystkich, którym nie podobają się te same książki, co Tobie, to stworzysz jeszcze jakąś czarną dziurę! I na dodatek naprawdę apopleksja gotowa Cię dopaść. ;-)

Miejsce na teksty o książkach jest w Biblionetce wyznaczone. Tu, gdzie piszemy, to miejsce na założenie tematu do dyskusji. I na pewno tekstowi dobrze by zrobiło, gdyby musiał przedrzeć się między skrzydłami Sowy.
A co i kto pod nim napisze... trudno, uhaha! I tu, i pod recenzjami może. Byle o książce, a nie o czytelnikach, którzy tę książkę czytali!

Użytkownik: niebieski ptak 25.06.2008 23:43 napisał(a):
Odpowiedź na: Szczerze dziękuję! W trak... | WBrzoskwinia Witam!!
Nie ma powodów unosić się wyżyny gniewu.Prawda jest taka że to nie jest najlepsza kniga Pana Hemingway'a.
Ja osobiście wolę Pożegnanie z bronią ale nie czynię tragedii jak komuś ona nie"podpasuje" a samą twórczość tegoż autora lubię.Myślę ze nie ma o co kruszyć kopii. Pozdrawiam

Użytkownik: lachus77 30.05.2012 11:56 napisał(a):
Odpowiedź na: Naprawde jestem pelna pod... | Black_queen Podobał mi się klimat tej książki: samotny człowiek walczący z przeciwnościami losu. Ktoś napisał, że w tym opowiadaniu słowa nie trzymają się kupy. Przyznam, że i ja odniosłem takie wrażenie, ale autor ma po prostu taki styl.