Kolejna powieść Lizy Marklund, której bohaterką jest dziennikarka śledcza Annika Bengzton nie zrobiła na mnie dużego wrażenia.

"Czerwona Wilczyca" to historia z terroryzmem w tle. Kiedy w 30. rocznicę wysadzenia w powietrze samolotu F21 w jego szwedzkiej bazie ginie dziennikarz, sytuacja zdaje się komplikować. Annika odkrywa, że historia sprzed trzydziestu lat wcale nie jest zakończona. Dochodzi do tego kontrowersyjna decyzja rządu o zakazie działalności dla nowej telewizji z kapitałem amerykańskim. Annika czuje, że demokracja jest zagrożona i rusza do walki, a raczej zaczyna swoje śledztwo. Fabułę kryminalną Marklund przeplata wątkiem osobistym Anniki. Jej małżeństwo się sypie...

Czy maoistyczne, komunistyczne bojówki sprzed lat znowu stają się groźne? Czy terminalnie chory przywódca Złoty Smok raz jeszcze wezwie do walki? Dlaczego zamordowano byłą działaczkę?

Powieść jest napisana dobrze, akcja trzyma tempo, daje się wyczuć napięcie towarzyszące działaniom bohaterki. Czyta się lekko, choć trochę rozśmieszali mnie przeterminowani rewolucjoniści. Jednak wszystko zdarzyć się może, nawet to, że przez trzydzieści lat ukryty terrorysta czekał na moment, aby zaatakować. Nie wiem, na co liczył, możliwe, że to już dewiacja...

Tak czy inaczej na mój odbiór książki wpłynął, obejrzany wcześniej, film zrealizowany na jej podstawie. Nie należy czytać kryminałów, które zna się z wersji filmowej....


Czerwona Wilczyca (Marklund Liza)