Éric-Emmanuel Schmitt jest w Polsce znany z wielu opowiadań i dramatów, z których największym chyba uderzeniem był "Oskar i pani Róża". Kredyt zaufania, jakiego mu udzieliliśmy, zwrócił się już parokrotnie. Najnowszy zbiór, "Małżeństwo we troje", potwierdza znakomitą formę francuskiego pisarza.

Historie opowiedziane w kliku opowiadaniach są wciągające, urocze i co najważniejsze - aktualne. Za każdym razem traktują o "tym trzecim", który choć marginalizowany (pies, David) bądź niewidzialny (zmarły kompozytor), wpływa na życie tych znajdujących się w centrum. To nigdy nie jest postać negatywna, a jedynie ważna, nadająca sens egzystencji osłabionej jednostki.

Poszczególne opowiadania uczą czytelnika pewnej wyrozumiałości wobec świata i własnego otoczenia - bohaterowie chodzą po tych samych ulicach co my i mają problemy, które wypada zauważyć. Poza tym są to najczęściej bohaterowie pozytywni. Schmitt zatem inspiruje i pokrzepia. Dlatego książkę serdecznie polecam.