Kolejna książka, która zdecydowanie ogranicza moje pole widzenia obejmujące nowych autorów. Dlaczego?

Odpowiedź jest prosta. Gra, do której zaprasza nas Umberto Eco, nie kończy się wraz z przeczytaniem książki, a dopiero zaczyna. Nie mogę się opanować, by po raz kolejny nie sięgnąć po "Wahadło Foucaulta". Podczas czytania Eco jak zwykle udowadnia nam swoją nieszablonową erudycję i wiedzę. Wszystko to przepełnione humorem oraz ironią tworzy świat, w którym każdy z nas chciałby uczestniczyć. No bo któż by nie chciał poszukiwać sensu świata?

Eco udowadnia tezę z pozoru nierealną, by następnie ją obalić.

A co zostaje dla nas?

Poszukiwanie :).