Podczas czytania książki "Diabeł ubiera się u Prady" pojawiają się w naszej głowie pytania: ile jest w stanie znieść człowiek, aby zdobyć wymarzoną pracę? Z czego gotów jest zrezygnować? Do czego zdolny jest posunąć się pracodawca, aby firma nie straciła prestiżu? Wreszcie: ile ja bym poświęcił/-a na rzecz kariery zawodowej?

Główna bohaterka Andrea Sachs chciałaby pracować w dziennikarstwie, szczególnie marzy jej się posada w "New Yorkerze". Jednak wcześniej musi nabrać doświadczenia zawodowego. Przypadkowo zostaje zatrudniona jako druga asystentka Mirandy Priestly, najbardziej wpływowej redaktor naczelnej miesięcznika o modzie "Runway". To nic, że nie zna się na modzie, nie potrafi zapisać nazwisk największych projektantów, ubiera się, jak szara myszka, nie nosi rozmiaru 34, je kaloryczne zupy i w końcu nie słyszała wcześniej o tym miesięczniku, ani o Mirandzie. Jednak, jak ją wszyscy przekonują i wielokrotnie w trakcie lektury powtarzają: "Za tę posadę milion dziewczyn dałoby się zabić".

Andy dowiaduje się, że praca z taką szefową, to prawdziwa walka o przetrwanie. Na czas musi przynosić jej kawę i posiłki, oddawać brudne rzeczy do pralni, dokonywać rzeczy niemożliwych, domyślać się chaotycznie rzuconych poleceń, niejednokrotnie zmienianych w ciągu kilku minut, odbierać od niej kilkadziesiąt telefonów zarówno w ciągu dnia, jak i w nocy. Pomimo narzekań, Andy wciąga się w pracę. Z szarej myszki przeistacza się w dziewczynę z klasą. Nosi markowe stroje, buty i dodatki, za które w większości nie musi płacić. Nie ma czasu dla rodziny, chłopaka, przyjaciółki, nie może nawet z nimi rozmawiać przez telefon. Przełomowym momentem w jej życiu jest wyjazd z Mirandą na najważniejszą imprezę w świecie mody, pokazy w Paryżu. Dlaczego? Odpowiedź na to pytanie znajduje się w książce.

Lauren Weisberger napisała książkę o współczesnym niewolnictwie, o mobbingu w pracy, o smutnym życiu ludzi pracujących w wielkich korporacjach. Jednak ta smutna prawda odnosi się również do mały firm. Wiele ludzi pracuje za marne pieniądze, ciągnie darmowe nadgodziny, nie ma prawa do buntu, bo "na to stanowisko czeka milion ludzi".

Jeśli w ten sposób popatrzymy na powieść "Diabeł ubiera się u Prady", to ze zwykłego czytadełka staje się ona całkiem przyjemnym odskocznikiem od ambitniejszych utworów.

Diabeł ubiera się u Prady (Weisberger Lauren)