Użytkownik: Que_Sabe 27.10.2013 17:57 napisał(a):
Odpowiedź na: Rozpocznijmy dyskusję na ... | Jagusia Skończyłam czytać "Ostatnie rozdanie" kilka dni temu. Bardzo dobra książka, ale nie zachwyciła mnie tak bardzo jak "Traktat..." czy "Widnokrąg". Może nie powinnam czytać Myśliwskiego jesienią, bo jego proza jest pełna melancholijnej zadumy, co wprawia mnie w nastrój, który nazwałabym rosyjskim - masz ochotę chlać wódę na smutno i rozmyślać o marności ludzkiego losu. Poza tym z racji wielu niedopowiedzeń i tajemniczości bohaterów książka pozostawia po sobie dość dotkliwy niedosyt.

Podobała mi się postać Romea, który zdania nie potrafi powiedzieć, żeby nie użyć słowa na k i ch, w związku z czym niektóre fragmenty książki są wypchane językowym "mięsem". I jest to tak dobrze napisane, że ani nie razi, ani nie przeszkadza, a nawet wydaje się, że bez tego tekst dużo by stracił. Cieszę się, że taki pisarz jak Myśliwski użył wulgaryzmów, bo może to niektórych przekona, że przekleństwa w tekście literackim są jak najbardziej na miejscu i wydobywają z polszczyzny szczególny urok.

Użytkownik: melissa 08.02.2014 16:46 napisał(a):
Odpowiedź na: Skończyłam czytać "Ostatn... | Que_Sabe Co do mnie, to uważam, że lepiej, by ta książka nigdy nie powstała. Pewnie to ostatnia powieść Myśliwskiego i sądzę, że o tę jedną za dużo.
Byłam wielką fanką Myśliwskiego, a teraz mam mieszane uczucia. "Ostatnie rozdanie" wydaje mi się być marnym echem poprzednich jego książek. Jak dla mnie, to wszystko co należało powiedzieć o życiu zawiera powieść "Kamień na kamieniu", a reszta jest jakby aneksem do tej książki (choć wiem, że nie była ona pierwszą), z tym, że "Ostatnie rozdanie" to najgorszy aneks, zupełnie zbędny i psujący całość dorobku pisarza.
Wiem, że wielu się ze mną nie zgodzi, ale skoro ktoś zapytał o wrażenia...