Patologa Maurę Isles po powrocie z Paryża czeka nieprzyjemna niespodzianka. Przed jej domem w samochodzie znaleziono zastrzeloną kobietę (Annę Leoni) bliźniaczo do niej podobną. To główna zagadka, jaką starają się rozwiązać bohaterowie powieści Tess Gerritsen „Sobowtór”. Testy DNA potwierdzają, że kobiety były siostrami. Śledztwo prowadzi detektyw Jane Rizzoli, która jest w zaawansowanej ciąży. Jednak zagadka okazuje się bardziej skomplikowana, niż wydawało się na początku. Zabójstwo bliźniaczki jest zaledwie pretekstem do tego, by podążyć śladami innych zbrodni, ciągnących się na przestrzeni kilkudziesięciu lat.

Czy Maura odnajdzie zabójcę? Czy spróbuje odszukać swoich biologicznych rodziców? Jaki jest związek śmierci Anny z pozostałymi zbrodniami? Na te i inne pytania autorka oczywiście udzieli odpowiedzi, serwując nam po drodze sporą dawkę emocji. Jest stary dom w środku lasu z wielką pustą skrzynią w piwnicy. Ślady krwi na ścianach. Tajemnica skrywana przez lata. Ciężarna kobieta walcząca o życie swego nienarodzonego dziecka. A do tego jedno z najważniejszych pytań: Czy zło jest dziedziczne? Czy można przekazać je w genach?

Tess Gerritsen serwuje nam niezapomniane emocje. To kolejny thriller trzymający w napięciu, z ciekawie skonstruowanymi bohaterami i „zakrętami” akcji. Wciąga od pierwszej strony. Nie ma tutaj zbędnych, wydłużających czas fragmentów. Z mistrzowską precyzją pisarka snuje przed czytelnikiem intrygę, którą rozwiązują detektywi i lekarz patolog. Są też momenty wzruszające, ściskające serce.

Na pewno jest to książka dla tych, którzy lubią dreszczyk emocji podczas czytania.


[tekst został również zamieszczony na moim blogu]