Autorka biografii już we wstępie informuje, że podjęła się trudnego zadania - o Emilii Wojtyłowej wiadomo bardzo niewiele. Ojciec Święty najczęściej milczał na jej temat, żyła krótko i była tak pokorna, że ci, którzy mogą ją wspominać, pamiętają jedynie, że była.

Milena Kindziuk opowiada o życiu matki Papieża tylko do połowy książki - robi to bardzo sprawnie, bez dłużyzn, w kolejnych krótkich rozdziałach śledzi fotografie, czyta dokumenty, podaje daty i zastanawia się, jak ta prosta, pobożna kobieta stała się matką świętego. Zdradza nieznany powszechnie fakt, jakoby dziecko, które w sobie nosiła, było skazane na śmierć. Lekarze chcieli dokonać aborcji, ale Emilia się nie zgodziła i urodził się zdrowy i silny Lolek.

Druga połowa książki to poszukiwanie śladów matki w życiu jej młodszego syna. Kobieta zmarła, kiedy dziecko miało dziewięć lat. Kilka lat później Karol Wojtyła stracił brata. Razem z ojcem wyparli śmierć najbliższych i można sądzić, że bardzo długo nie potrafili poradzić sobie z bólem. Zmiany przyszły dopiero wtedy, kiedy Lolek rozpoczynał studia polonistyczne w Krakowie i trzeba było porzuć mieszkanie w Wadowicach...

Jak twierdzi autorka, matka zawsze zostaje w swoich dzieciach. Matki lepszej niż Jana Pawła II nie można więc sobie wyobrazić.

Polecam tę książkę.