Do tej pory nie czytałam książki (może mało czytam), w której pisarz odpowiada na pytania dziecięcych czytelników jego utworów w formie zabawnych wierszy. Na taki pomysł wpadł Paweł Beręsewicz, autor – między innymi – znanej i lubianej serii książek o sympatycznej rodzinie Ciumków. Nie nadążam, ile to już części? Sześć?[1]. A wszystkie równie pouczające, zabawne, wskazujące, że autor zna dzieci i dzięki temu tworzy takich wiarygodnych dziecięcych bohaterów.

Tytuł „Czy pisarzom burczy w brzuchu?” jest dość intrygujący, ale tylko dopóki czytelnik nie pozna jego genezy. We wstępie wszystko się wyjaśnia. Podczas lektury znajdują także uzasadnienie tytuły kolejnych wierszy, na przykład: „Czy jest pan bogaty?”, „Czy ma pan jakieś zwierzę?”, „Skąd pan bierze pomysły do swoich książek?”, „Czy kiedyś musiał pan coś zmienić w swojej książce?”... Czego to dzieci nie wymyślą? Tytułowe pytania są tak naturalne i zabawne, że tylko podziwiać odpowiedzi na nie.

Na koniec przytoczę fragment wiersza „Czy zawsze chciał pan być pisarzem?”:

„Do dzisiaj, gdy pracę odstawię
i oczy rękami zasłonię,
na gęstej marzeń murawie
z »dziesiątką« gram w Barcelonie.”[2]

Moim zdaniem, dobrze się stało, że te marzenia się nie spełniły.


---
[1] Pierwsza pozycja cyklu to „Wieści domowe” (Skrzat, 2005); kolejne: „Co tam u Ciumków?” (Skrzat, 2005; wydanie II z 2008 r.), „Ciumkowe historie w tym jedna smutna” (Skrzat, 2007; wydanie II z 2009 r.), „Wielka wyprawa Ciumków” (Skrzat, 2009), „Warszawa. Spacery z Ciumkami” (Skrzat, 2009), „Ciumkowie w szkocką kratę” (Skrzat, 2010).
[2] Paweł Beręsewicz, „Czy pisarzom burczy w brzuchu?”, Wydawnictwo Literatura, 2009, s. 28.