Jeśli tylko jest taka możliwość, wolę najpierw przeczytać książkę, a później obejrzeć film nakręcony na jej podstawie. Moja wyobraźnia ma wtedy większe pole do działania i bardziej mogę się rozkoszować lekturą. W przypadku "Służących" tej kolejności nie udało mi się zachować, co oczywiście miało wpływ na odbiór powieści, bo wiedziałam, czego się po niej spodziewać, jednak nie odebrało mi przyjemności czytania kolejnych zdań. Duża w tym zasługa niepowtarzalnego stylu Kathryn Stockett, od książki nie można się oderwać, już dawno żadna powieść tak mnie nie wciągnęła (a przecież wiedziałam, jak historia będzie się rozwijać).

Akcja rozgrywa się na amerykańskich Południu w latach sześćdziesiątych XX w., głównym tematem jest segregacja rasowa, rasizm, los czarnych kobiet służących w domach białych pań. Temat istotny, mało znany, a przy tym niezwykle interesujący. Historia opowiedziana jest z punktu widzenia trzech kobiet: młodej panny Skeeter, która marzy o karierze pisarki i dziennikarki oraz dwóch czarnoskórych pomocy domowych: Minnie i Aibileen.

Ogromną zaletą książki są bardzo dobrze zarysowane postaci głównych bohaterów, szczególnie przypadła mi do gustu zbierająca materiały do swojej pierwszej powieści panna Skeeter. Nie była to, przynajmniej z początku, osoba szczerze przejmująca się sytuacją Czarnych, relacje między białymi a czarnymi mieszkańcami Południa nie tyle wydawały jej się normalne, co nigdy nie czuła potrzeby, żeby się nad nimi zastanawiać. Nie można jej oczywiście za to winić, wychowała się w takim świecie, nie znała innych wzorców. I właśnie to mi się podoba - dzięki temu postać młodej pisarki jest wiarygodna, byłoby dziwne, gdyby problem rasizmu zainteresował ją bez żadnego widocznego powodu. Jest to, moim zdaniem, w pewien sposób nieszablonowe, gdyż w tego typu powieściach bohaterki takie jak panna Skeeter są od początku bezkompromisowe, wiedzą, czego chcą, mocno wierzą w to, o czym chcą pisać, są skupione tylko na tym - co dla mnie jest rozczarowującym uproszczeniem.

Z niecierpliwością czekam na kolejne powieści Kathryn Stockett, jej styl jest na tyle przyjemny, że niezależnie od tematu, na pewno będzie to warta uwagi pozycja. Rzadko komu udaje się zmieścić w jednej książce tyle ciepła, miłości, strachu i nienawiści. I za to cenię i polecam "Służące".