Znany pisarz, który to, kim się stał, zawdzięcza żonie, pewnego dnia traci ją zupełnie niespodziewanie i wydaje się, że bezpowrotnie. Czym dla niego jest jej odejście? Nie utratą ukochanej, ale porażką. Nie porażką miłości, lecz zwykłym urażeniem jego męskiej dumy. Jak kobieta pozostająca w związku gwarantującym jej 100% wolności może nie być szczęśliwa?

A jednak. Ester odchodzi bez słowa i nikt tak naprawdę nie potrafi wytłumaczyć jej mężowi, co się z nią stało. Uciekła z kochankiem? Została porwana? Zamordowana? Jego myśli, mimo upływu czasu, nowego związku, sporej ilości pracy, zaprząta tylko jedno pytanie: „dlaczego?”. Jego żona staje się jego zahirem, a gdy dowiaduje się już, że Ester zwyczajnie (a może nie tak do końca zwyczajnie) od niego odeszła, postanawia ją odnaleźć. Ale droga do niej to nie prosta trasa wyznaczona na mapie (choć i taką przyjdzie mu przebyć), to długa, pełna trudów droga w głąb siebie, która pozwala mu zrozumieć, co naprawdę jest w życiu ważne.

Przewodnikiem w tej podróży staje się Michaił, młody tłumacz Ester z Kazachstanu, miewający wizje i do spełnienia misję rozprzestrzenienia energii miłości po świecie. To on, mimo początkowej niechęci pisarza do jego dziwnych zachowań i sposobu patrzenia na świat, pozwala mu zrozumieć, że żona nie odeszła po to, aby od niego uciec, lecz po to, by dać mu czas i motywację do tego, aby stał się człowiekiem, który potrafi kochać.