Do owdowiałego (?) księdza i jego dzieci (?) przychodzi niespodziewany gość, który przedstawia się jako pustelnik. Wygląda nadzwyczaj dziwnie: Jest blady, przemoczony i nienormalnie ubrany. Zachowuje się chaotycznie; śpiewa, opowiada o swojej nieszczęśliwej miłości. Pustelnik jest nierozumiany przez księdza, wówczas zaczyna rozmawiać z gałęzią, którą uważa za swojego przyjaciela. Wreszcie ksiądz poznaje w przybyszu Gustawa - swojego dawnego ucznia. Wówczas Gustaw wyrzuca mu, że ksiądz nauczył go wierzyć w ideały i "wiedzę z książek", co było powodem jego cierpienia. Makabryczny jest także koniec.