W sklepie nie przykuwała ta książka mojej uwagi, ale dostałem ją na gwiazdkę.

Zawsze przed rozpoczęciem lektury czytam w Internecie opinie oraz recenzje, dowiadując się, czy dana lektura jest warta zachodu. Spotkałem się z różnymi opiniami o "Imprimatur", negatywnymi oraz pozytywnymi, a więc nie pomogło mi to :). Ponieważ była to książka podarowana w prezencie, nie mogłem jej nie przeczytać. Sięgnąłem po nią z nadzieją, że może będzie mi się podobać i cóż, zacząłem czytać. Byłem zaskoczony, po pierwszych stronach nie znudziłem się, a wręcz przeciwnie, spodobała mi się.

Książka jest doskonała, czytelnik wtapia się w tamten świat, wciela się w karłowatego sługę i to bez dołączonej muzyki, która nie przypadła mi do gustu :). Akcja nie idzie tak wartko, jak np. w "Kodzie da Vinci", ale równie ciekawie. Książkę przeczytałem szybko i zamierzam sięgnąć po następną część.

Książka jest w formie dziennika opowiadającego każdy z 14 dni z życia w karczmie Donzello, w której zarządzono kwarantannę z powodu zachorowania na dżumę jednego z gości, ale czy to na pewno była dżuma? Na to pytanie odpowiecie sobie czytając książkę.

Karłowaty posługacz w parze z opatem Melanim próbują odkryć tajemnice zachorowania oraz tajemnice innych gości, gdyż każdy z nich jest kim innym niż tym, za kogo się podaje. Atto Melani opowiada karłowi sekrety polityki, intryg oraz dyplomacji dworu królewskiego. Karzeł zostaje "uczniem" opata, ale czy na pewno?

Książka wyjawia nam tajniki alchemii, chorób, potraw, polityki, dyplomacji (jak wyżej wspomniałem) oraz opisuje Rzym i jego tajemne tunele, ukazując nam "świat" XVII wieku. Postacie są realistyczne i mistrzowsko wykreowane przez autora, a treść zrozumiała, no i przede wszystkim ciekawa. Jedynym minusem są fragmenty łacińskie, których tłumaczenie jest na końcu książki.

Książka jest wspaniała i godna polecenia.