Książka "Życie po japońsku", nagrodzona przez Klub Publicystyki Międzynarodowej Stowarzyszenia Dziennikarzy PRL, spotkała się z dużym zainteresowaniem i uznaniem czytelników. Jej drugie wydanie zostało zaktualizowane i znacznie poszerzone, m.in. o rozdział poświęcony młodzieży. A oto co pisali po ukazaniu się książki jesienią 1983 roku recenzenci:

"...Jest to jak dotąd najlepsza książka opublikowana po polsku, a przynosząca nam obraz życia Japonii. Nie historii, nie polityki, nie kultury, nie gospodarki (choć tego wszystkiego po trochu również), ale właśnie życia codziennego".
"Tu i teraz"

"...Autorka jest niewątpliwie zafascynowana Krajem Kwitnącej Wiśni, ale nie popada w przesadę. Stara się zrozumieć go i przekazać swoje myśli czytelnikowi (...), a czyni to rzetelnie i przekonywająco. Dlatego czyta się tę książkę niemal jednym tchem".
Marian Podkowiński, "Perspektywy"

"...Autorka pokazuje nam Japonię od wnętrza - jako olbrzymie, niestrudzone mrowisko, w którym cudzoziemka odważnie usiłuje wydeptać swoją własną ścieżkę. Ze szczególnym zamiłowaniem penetruje ona życie małych uliczek, peryferie wielkich miast, wiejskie drogi nieuczęszczane przez gości zagranicznych".
Krystyna Okazaki, "Kontynenty"

Autorka książki została też w październiku 1985 roku laureatką konkursu Srebrnego Globusa na najlepszy reportaż zagraniczny, organizowany przez Magazyn Międzynarodowy "Widnokręgi"


[Państwowe Wydawnictwo Iskry, 1985]