Ta psychologiczna pozycja to wspaniała skarbnica moralności i życiowej mądrości. Maria Łopatkowa porusza jakże istotny i trudny zarazem problem samotności dziecięcej. Problem często pomijany, spychany w cień, o którym nie mówi się głośno, ale, niestety, jest on wciąż obecny, funkcjonuje w naszym społeczeństwi,e wyrządzając liczne szkody, zadając wiele bólu i cierpienia.

"Samotność dziecka" prezentuje nam różne zachowania rodziców, wychowawców, dzieci i młodzieży. Autorka jako jedna z nielicznych w bardzo przystępny i klarowny sposób wyjaśnia nam istotę samotności i osamotnienia, przytaczając również różnice między tymi dwoma podobnymi pojęciami. Ponadto wtajemnicza nas bardzo dokładnie w odczucia i emocje dzieci zagubionych, osamotnionych. Dzięki Łopatkowej łatwiej nam pojąć strukturę wartości dziecięcych, łatwiej też zrozumieć i ogarnąć myśli i uczucia, z jakimi dana jednostka zmaga się przez całe swoje życie.

Książka ta jest dla mnie tym bardziej wyjątkowa, że przyczyniła się do kolejnych refleksji nad moim własnym życiem. Zawiera ona ponadczasowe i uniwersalne prawdy moralne, którymi powinniśmy kierować się na co dzień. Wówczas żyłoby się o wiele lżej.

Zachęcam do przeczytania. Zapewne nikt nie pożałuje.