Józef, gdy go poznajemy, ma 27 lat. Mieszka w Betlejem, w Ziemi Judzkiej. Jest miłującym spokój, bogobojnym i bardzo religijnym Żydem, a także dobrym człowiekiem; jest w wieku, w którym powinien już być żonaty, ale on zwleka, jakby czekał na jakiś znak, żadna z rajonych mu dziewcząt nie podbija jego serca. Niezadowolony jest z tego powodu jego ojciec, Jakub, co powoduje, że ich stosunki są dość chłodne. Jakub pochodzi z królewskiego rodu Dawida i gdy okazuje się, że panujący w Judei Herod, wszędzie wietrzący spisek, może obrócić się przeciw członkom tego rodu, mówi synowi (który jest znakomitym i szeroko znanym naggarem, co mogłoby zwrócić na niego uwagę Heroda), by opuścił Betlejem i poszukał sobie żony w świecie. Józef, posłuszny ojcu, udaje się wpierw po radę do kapłana Zachariasza i tu spotyka Elżbietę, jego żonę, która radzi mu, by udał się do Nazaretu, gdzie mieszka jej siostrzenica, która z pewnością mu się spodoba, i która będzie dobrą żoną. Józef wybiera się więc do Nazaretu i tam przy studni poznaje Miriam.

Serce daje mu znać, że to ta, na którą czekał. Poznaje jej wuja Kleofasa i osiedla się obok, otwierając swój ciesielski zakład. Pokochawszy dziewczynę całym sercem, prosi o jej rękę Kleofasa, a ten wyraża zgodę pod warunkiem, że Miriam też tego chce. Gdy dziewczyna się zgadza, dając Józefowi do zrozumienia, że również go kocha, oraz że wiedziała, iż przyjdzie, by zostać jej mężem - dochodzi do zaręczyn.

Uwaga: po kliknięciu pokażą się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu

"Cień Ojca" to niezwykle interesująco i pięknie napisana, wzruszająca opowieść o miłości małżeńskiej zwykłej, ubogiej pary żydowskiej, która, by realizować Boże zamiary, musiała zrezygnować ze swych ludzkich pragnień.
Józef i Miriam, napotykający na różne trudności życiowe, jak:
- wędrówka z Nazaretu do Betlejem celem poddania się spisowi, gdy Miriam jest przed samym rozwiązaniem,
- brak miejsca w Betlejem dla godnych narodzin Jezusa, który przychodzi na świat w skalnej pieczarze służącej bydłu za stajnię, jako zwyczajne ludzkie dziecko,
- konieczność podjęcia trudów ucieczki do Egiptu przed Herodem,
przyjmują wszelkie niedogodności życiowe z dużą pokorą, modląc się, wspierają się nawzajem i ufają swemu Stwórcy, że ich nie opuści.

Nie ma w tej historii rodziny z Nazaretu, opowiedzianej przez Jana Dobraczyńskiego, nic przesłodzonego, przesadnie uroczystego; są natomiast proste a piękne, pełne ducha wiary i miłości rozmowy, jakie toczą Józef i Miriam, interesujące przemyślenia Józefa, miłość ojcowska, jaką Józef otacza Jezusa.

Książka zawiera sporo opisów przybliżających nam znakomicie tereny Judei, Galilei i inne, w których jej akcja się toczy. Jan Dobraczyński wykazał się ponadto znakomitą znajomością Biblii i zwyczajów oraz sposobu życia Żydów w przedstawianych czasach. Osadził swą powieść w realiach historycznych tamtej epoki, ukazując Heroda, jego okrutne rządy, jego dwór i intrygi na nim się rozgrywające.

Książkę czytało mi się bardzo dobrze, wciągnęła mnie i zafascynowała dziejami Józefa - takimi, jak je widział autor. Myślę, że historia opowiedziana przez Dobraczyńskiego potrafi urzec może nie każdego, ale wiele osób, szczególnie te, które szukają treści religijnych w dobrym ujęciu fabularnym.

Książka byłaby idealnym scenariuszem filmu o Józefie i życiu Świętej Rodziny z Nazaretu.


[opinia ukazała się na moim blogu]