Cristina studiuje, jak szalona uprawia seks i czasem bierze działkę. Ana, zaniedbywana żona i niedoceniana matka, popada w ostrą depresję. Rosa osiągnęła sukces - ma świetną pracę, mnóstwo pieniędzy, luksusowy samochód i... pustkę w sercu.

Niczym u Czechowa, trzy siostry i, niczym w muzyce Bacha, rozpisana misternie na głosy opowieść o trzech niezwykłych kobietach. Etxebarría doskonale radzi sobie z tą polifonią wspomnień, przedstawiając nie tylko losy swych bohaterek, ale też najważniejsze problemy wszystkich Hiszpanek: kult macho, patriarchalny model rodziny, nierówne prawa mężczyzn i kobiet, rzutujące na wszystkie dziedziny życia społecznego.

[Rebis, 2007]