Po Szczygielskiego sięgnąłem w pewien grudniowy, nieciekawy dzień po kolejnych męczących zajęciach na uczelni. Słyszałem kilka pochlebnych opinii o tej książce, więc stwierdziłem: wypróbuję na własnej skórze. Muszę stwierdzić, iż nie żałuję...

Książkę otwiera dość "żywy" opis erotycznej sceny; niektórym może się ona wydać niesmaczna i okropna. Ja jednak podszedłem do niej trochę inaczej, więc te kilka stron nie zepsuło mi nastroju i nie odebrało chęci do zagłębiania się w lekturze. Na uwagę zasługuje ciekawy pomysł, który jest obecnie na fali: przeciwstawienie dwóch wykluczających się światów: dewotki opuszczonej prawie przez wszystkich oraz wielkomiejskiego geja odnoszącego sukcesy. Intrygującym rozwiązaniem jest zmieniająca się za każdym razem narracja, która dodaje szczypty pikanterii i humoru. Ja przynajmniej przy niektórych dialogach głośno zaśmiewałem się w stołecznych busach. Busach - gdyż książka idealnie nadaje się do czytania w pośpiechu, w przerwach pomiędzy nauką a zajęciami. Bo właśnie to, co charakteryzuje "Berka", jest dla jednych atutem, a dla innych porażką. Piszę mianowicie o prostym języku, nieskomplikowanych dialogach i lekkiej akcji, w której jest kilka chwil z dreszczykiem, ale nie przesadzajmy, proszę państwa...

Na minus zasługuje natomiast zakończenie, które mnie osobiście nie przypadło do gustu. Zbyt kojarzy mi się z sytuacjami rodem z "M jak miłość" czy innych przykładów kultury "wysokiej" :). Niektóre wątki nie są przedstawione wystarczająco dokładnie, a liczne retrospekcje mogą spowodować u czytelnika pewien chaos.

Podsumowując, jeżeli macie ochotę na niezobowiązującą opowieść okraszoną ciekawymi dialogami i humorem rodem z niektórych sitcomów, która podobno niesie szersze przesłanie, i przede wszystkim nie jesteście homofobami - jest to idealna pozycja dla was. Jednakże nie oczekujcie niczego wielkiego. Ot, co: taki przerywnik w szarej rzeczywistości.