Użytkownik: Lykos 12.04.2013 11:35 napisał(a):
Odpowiedź na: Dzięki współpracy przedsi... | Małgorzata_ Gdy czytam takie teksty, szczególnie silnie odczuwam brzemię starości. Nie dlatego, że idea książek mówionych jest mi obca - korzystam z nich dość obficie. Na moje samopoczucie wpływa refleksja, jak mocno zmienia się język w ostatnich latach. Niektórych zmian prawie nie zauważam. Mój przyjaciel, który ponad 30 lat mieszka poza Polską i w związku z tym jest szczególnie uwrażliwiony, zwrócił moją uwagę na ekspansywność końcówki -a w bierniku liczby pojedynczej rzeczowników nieżywotnych. On z pewnością powiedziałby "wyprodukuję audiobook" (a może nawet książkę mówioną albo czytaną). Ja sam chwytam się, że już do takich końcówek przywykłem i pewnie bym odruchowo użył takiej samej formy jak pan Kukla, chociaż gdybym miał czas na zastanowienie, odczułbym potem dyskomfort. Końcówkę -a przyjmują zwłaszcza wyrazy nowe w naszym języku. Powiedzielibyśmy jeszcze "kupię komputer", ale raczej "kupię laptopa czy smartfona".

Jednak szczególnie irytują mnie dwie maniery obecne w powyższym tekście, które ostatnio bardzo się szerzą: użycie formy mianownikowej nazw firm w przypadkach zależnych, zwłaszcza w reklamach typu "proszek od Wizir" - nie użyłbym nigdy formy "strategia przyjęta przez Ateria" oraz druga, a może raczej pierwsza w omawianym tekście - "serwis dedykowany audiobookom". Za moich czasów autor mógł dedykować książkę żonie, sympatii albo przyjacielowi. Teraz firmy coraz częściej dedykują swoje produkty klientom albo wręcz jakimś cechom czy bolączkom. Jako człowiek starej daty napisałbym raczej, że portal poświęcony jest audiobookom. Pewnie mój odruch sprzeciwu nie zatrzyma poszerzenia znaczenia wyrazu "dedykować" i pochodnych. Na szczęście (?) okres mojej irytacji nie będzie pewnie zbyt długi - z prozaicznych względów biologicznych.

Może jakieś szanse miałby protest przeciw (protest "dedykowany"?) nieodmienności nazw firm (czyżby firmy się bały, że jeżeli użyją w reklamie przypadku zależnego, potencjalny klient nie kupi ich wytworu?). Pewne aczkolwiek niezupełnie całkowite zwycięstwo odniesiono w walce przeciw nieodmienności nazwisk w dokumentach urzędowych i nekrologach. Przypomina mi się monolog Stanisława Tyma występującego jako przedstawiciel organizacji alkoholików ze słynnymi słowami "i upoważnia się kolegę Tym do zajęcia się tym".

Może?

Użytkownik: Małgorzata_ 12.04.2013 12:35 napisał(a):
Odpowiedź na: Gdy czytam takie teksty, ... | Lykos Dziękuję za zwrócenie uwagi :)