Rec. Ewa Popielarz
Ocena: 5/6

Powiadają, że jesteśmy tym, co jemy. A jeśli ktoś żywi się skarpetkami? Wówczas jest zwinny, giętki, może się niemal dowolnie rozciągać, choć zazwyczaj posturę ma raczej krępą, no i unika wody – zbyt długo musiałby się po każdej kąpieli wyżymać. Takie właśnie są niedoparki, tajemniczy lokatorzy naszych mieszkań.

Pokrętny świat zjadaczy skarpet opisał w książce Niedoparki Pavel Šrut. Głównym bohaterem jest Hihik, który wraz z dziadkiem pomieszkuje u pana Wawrzyńca, roztargnionego muzyka. W 70 krótkich, średnio dwu- lub trzystronicowych, rozdziałach poznajemy jego losy, przeplatane wtrąceniami dotyczącymi m.in. zwyczajów niedoparków czy objaśnieniami na temat ich historii.

Te dziwne stwory mieszkają na całym świecie, z wyjątkiem wiosek afrykańskich i dorzeczy Amazonki, gdzie tubylcy chodzą boso. Trudno je zauważyć, bo rzadko opuszczają swoje kryjówki w pustych przestrzeniach w ścianach mieszkań. Zazwyczaj lokują się za jakimś obrazem, tapetą lub kalendarzem. Nie ma się co zapierać, że w Waszych domach ich nie ma. Na pewno znajdziecie w szafie co najmniej jedną skarpetę, której para zaginęła w niewyjaśnionych okolicznościach!

Ponieważ wyobraźnia – nawet dziecięca – ma mimo wszystko ograniczone możliwości, Pavel Šrut do pisania książki Niedoparki zaprosił Galinę Miklínovą, jedną z najlepszych czeskich ilustratorek. Stwory, które wyszły spod jej ręki, przypominają nieco bohaterów opowiastek Bromba i inni Macieja Wojtyszki, ale są bardziej przerażające. Nic dziwnego – w końcu, jak może wyglądać ktoś, kto ma na imię Kudła Dederon albo Czango Dusiciel?

Czeskie filmy zyskały wielu wiernych fanów wśród polskiej publiczności. Nie inaczej będzie zapewne z niedoparkami Pavla Šruta. Lekkie pióro i beztroski, absurdalny humor poprawią nastrój każdemu dziecku, które sięgnie po jego książkę. Zachwyci ona też z pewnością rodziców. Kto wie – może kolejne egzemplarze będą tajemniczo znikać z dziecięcych półek, jak skarpetki w domach zamieszkiwanych przez niedoparki. Tyle że tym razem winowajcami będą spragnieni lektury dorośli.