„Czerwone gardło” to pierwsza część trylogii opowiadającej o funkcjonariuszu Harrym Hole'u. Wraz z partnerką – Ellen ma ochraniać przejazd kolumny z prezydentem USA. Wtedy to właśnie jego strzał trafia agenta Politycznych Służb Bezpieczeństwa. Efekt tego jest zgoła inny, niż mogłoby się wydawać. Harry awansuje na... funkcjonariusza POT, czyli właśnie tych służb, w których pracował zabity przez niego mężczyzna. Pierwszym zadaniem okazuje się przyjrzenie się i rozwiązanie sprawy przemytu „Marklin Riffle”, czyli karabinu snajperskiego. W tym miejscu zaczyna się główny wątek powieści...

Jo Nesbø prowadzi opowieść dwutorowo. Rozdziały podzielone są de facto na dwie części. W pierwszej oglądamy działania inspektora Hole'a, badającego sprawę przeszmuglowanej broni oraz konsekwencji tego. W drugiej zaś poznajemy historię norweskich żołnierzy walczących na froncie wschodnim po stronie Rzeszy. Z początku wydaje się, że nie ma żadnego połączenia pomiędzy nimi. Z czasem zaś, kiedy intryga się zawiązuje, sprawa broni znacznie się komplikuje, a my poznajemy kolejne fakty z czasów II wojny światowej, zaczynamy dostrzegać pewne powiązania. Trudno napisać recenzję takiego dzieła, bo każdy zdradzony szczegół może innym popsuć zabawę, zniweczyć intrygę uknutą przez autora.

Świat przedstawiony przez norweskiego pisarza jest rozbudowany. Każdy z bohaterów powieści jest opisany dość obszernie, a dwie ścieżki prowadzenia opowieści powodują, że można się czasem pogubić z powodu podobieństwa nazwisk czy też po prostu ich ogromnej liczby.

„Czerwone gardło” to bardzo dynamiczna powieść, Harry Hole szczegółowo prowadzi swoje badania, a ich finisz może być dość zaskakujący. Oprócz spraw typowo policyjnych poznajemy też życie osobiste Hole'a. Na ponad sześciuset stronach mamy więc wszystko, co powinno się znaleźć w dobrym thrillerze, a warto przypomnieć, że to dopiero pierwsza część trylogii o norweskim funkcjonariuszu. Jeśli kolejne części będą tak dobre jak ta pierwsza, może będziemy mieli do czynienia z nordyckim Brudnym Harrym ? ;)