Rec. Roksana Krysa
Ocena : 6/6

Byłoby dobrze, gdyby każde sięgnięcie po książkę ze względu na nazwisko autora okazywało się tak udane jak spotkanie z Tess Gerritsen i jej Dawcą. Bez kokieterii można powiedzieć, że to kryminał doskonały, dopracowany w każdym calu, z klasą i na poziomie. Ot, dokładnie taki, którego się szuka wśród całej masy historii z dreszczykiem.

Trzeba zaznaczyć, że – jak zresztą nietrudno się domyślić – Dawca jest kryminałem medycznym, co albo może skutecznie zachęcać, albo jeszcze lepiej odstraszać. Natłok programów o perypetiach szpitalnego personelu, o dziwacznych schorzeniach i zdrowiu powoduje pewne przesycenie tematem, co sprawia, że kiedy na niemal każdym kanale słychać stukanie laski dr House’a, literatura, której głównymi bohaterami są pracownicy służby zdrowia, wydaje się być po prostu kolejnym efektem boomu na problematykę medyczną. I trudno nią zainteresować, chociażby ze względu na takie zjawiska, jak wspomniany ekscentryczny doktor. Ale Gerritsen nie musi się martwić – stworzyła coś, co nie tylko dobrze się czyta, ale także coś, co prawdziwie intryguje, wciąga i skutecznie działa na emocje. Bo przecież każdy może kiedyś potrzebować lekarza…

Dawca, choć porusza tematykę omówioną już wielokrotnie na wiele różnych sposobów, wydaje się być świeży i orzeźwiający. Nie ma w nim miejsca na genialnego, nieomylnego lekarza, który zmaga się z niesprawiedliwym, brutalnym światem wielkiego biznesu. (Choć o biznesie sporo tu mowy, w grę wchodzą wielkie sumy i milionerzy, gotowi dać każdą cenę za coś bezcennego…) Abby DiMattego, stażystka na oddziale chirurgii, jak każdy młody lekarz jest nieco niepokorna, pełna ambicji, gotowa realizować swoje zawodowe cele i doskonale wpasowywać się w obraz lekarza idealnego, poświęcającego swoje dobro dla dobra innych. Powoli pnie się po drabinie sukcesu, rzeczywistość jednak wcale nie jest tak przychylna, jak się wydaje. Jedna decyzja sprawia, że całe dotychczasowe życie obiecującej lekarki staje pod znakiem zapytania. Czy popełniła błąd…? A może ktoś stara jej się go za wszelką cenę udowodnić? Co ukrywa szpital Bayside w Bostonie? I czy w placówce, która ma ratować życie, można być narażonym na śmiertelnie niebezpieczeństwo…?

To, że kryminał Tess Gerritsen zachwyca, nie jest w zasadzie niczym nowym – zmysł i talent pisarski, połączone z ogromną wiedzą i niebanalną wyobraźnią pozwoliły na stworzenie kolejnej doskonałej książki, która hipnotyzuje tym, czego brakuje w wielu innych współczesnych powieściach kryminalnych. Autorka fabularyzuje prawdzie życie – jej bohaterowie są autentyczni, miejscami niedoskonali, pełni wad i zalet. W jej powieściach nie ma miejsca na koloryzację, jest za to sporo miejsca na to, by poszerzać horyzonty czytelnika. Twardy, dokładny kryminał, w którym jest mnóstwo szczegółów odpowiednich tylko dla medycznych specjalistów nie zawiera żadnej kokieterii, która nieznośnie przypomina, że jedna z najpoczytniejszych autorek, zwana przez równych sobie mistrzynią gatunku, jest również lekarzem, a więc stoi jakby ponad panteon „zwykłych” pisarzy z zamiłowania.

Dawca, mimo że pełen fachowych fraz, nazw i procedur, nie jest przegadany. Jest za to szczery, tak samo, jak autorka, która w doskonały sposób dzieli się swoim, nie tylko pisarskim, doświadczeniem. Powieść jest inteligentna, a zarazem prosta, ale całkowicie wolna od wszelkich infantylizmów, z niezwykle wciągającą, trzymającą w napięciu fabułą, która może nie zaskakuje, ale działa, narusza poczucie bezpieczeństwa, wzbudza niepokój i zmusza do myślenia.

Taka lektura po prostu daje satysfakcję. Zamyka się ją niechętnie, kradnie się chwile, przegapia się przystanki autobusowe. Szczególnie dobrze czyta się wieczorem, w domowym zaciszu, kiedy… aż słychać bicie własnego serca. A to jest idealną ścieżką dźwiękową dla Dawca… Warto, po prostu warto.