Camus w „Obcym” zawarł całą główną myśl egzystencjalizmu (a jest to naprawdę niezły wyczyn, biorąc pod uwagę niewielką objętość książki). Człowiek pragnie być wolny; i tylko będąc wolny, żyjąc na swój sposób, nie przejmując się myślami innych, może być prawdziwie szczęśliwy.

Meursault - główny bohater powieści - ma prawie wszystko gdzieś. Żyje chwilą, zamiast pracy woli wygrzewanie się na słońcu, kąpiel i bliskość kobiety. Szczery do bólu, nigdy nie udaje kogoś, kim nie jest. Czuje się szczęśliwy i zadowolony z życia. Jednak w pewnym momencie sprawy przybierają zły obrót. Rzeczywistość staje się szara i ponura, choć przecież do wszystkiego można się przyzwyczaić...

Czytałem różne opinie na temat „Obcego” i wydaje mi się, że wielu nie uchwyciło jego sensu. Potępiało Meursault tylko dlatego, że nie pasował do ich własnego wzoru. W „Obcym” mamy do czynienia z dwiema stronami egzystencjalizmu. Z jednej strony jest życie wolne i pogodne. Z drugiej zaś - ściśle ograniczone, z wiszącym nad człowiekiem wyrokiem. Całość zaś spajają społeczne uwarunkowania. Pierwsze skutkuje naturalnym poczuciem szczęścia, życiem z dnia na dzień, rozkoszowaniem się każdą wolną chwilą i nieprzejmowaniem się tym: „co”, „jak” i „dlaczego”. Natomiast zamknięcie i niesprawiedliwość rodzą w bohaterze frustrację i skłaniają go do refleksji nad sensem życia; to zaś okazuje się zupełnie bezcelowe i bezsensowne. Istnieje jedna, nieprawdopodobnie mała iskierka nadziei, ale ta nadzieja jest zgubna, gdyż prowadzi do ciągłych rozterek i zamiast wzmacniać dusi, i jeszcze mocniej ogranicza już i tak zdławioną wolność.

Ważnym elementem jest tutaj kontekst społeczny. Społeczeństwo zniewala jednostkę. Z góry określa i narzuca prawidłowe zachowania. Jednostka wolna musi się albo dostosować, albo ugiąć pod naporem szykan i niezrozumienia. Meursault jest dla większości ludzi „obcym”, „innym”. Ogół nie stara się go zrozumieć, spojrzeć z jego punktu widzenia, lecz od razu ocenia i wydaje werdykt.

Muszę przyznać, że „Obcy” pozytywnie mnie zaskoczył. Camus napisał powieść głęboką i ponadczasową. Kilka rzeczy może zostało zbytnio uproszczonych, a i Meursault niekiedy zachowuje się chyba aż nazbyt nieludzko i dziwnie. Ale to nie zmienia faktu, że „Obcy” jest nadal solidnym kawałkiem dobrej, wartościowej literatury.