W zasadzie dobrnąłem do końca tylko po to, żeby móc uczciwie powiedzieć, że przeczytałem i wystawić ocenę. Po najsłynniejszym "hakerze" świata spodziewałbym się czegoś więcej.

Książka na początku jest ciekawa, można nawet ulec pewnej fascynacji światkiem ludzi o niepospolitych zdolnościach intelektualnych (pamięć, wnioskowanie) i psychospołecznych, przy tym żądnych wiedzy, dowcipnych i odważnych. Jednak po jakimś czasie Autor zaczyna się powtarzać, a co gorsza, daje zalecenia, moim zdaniem, zupełnie bezsensowne - pisania o bezpieczeństwie w gazetce firmowej (ktoś takową czyta?) i proponuje procedury bezpieczeństwa. Im dalej, tym gorzej - aż na koniec dostajemy kompendium zaleceń odnośnie do bezpieczeństwa informatycznego firmy. Myślałem, że już się nie doczekam tego, co dla mnie jest oczywiste - nic tak nie kształci odpowiednich nawyków, jak trening i nic tak dobrze nie pokazuje wołających o załatanie luk w systemie, jak próba penetracji. Co przynajmniej w warstwie technologicznej jest dziś usługą świadczoną przez wyspecjalizowane firmy.

Podsumowując - mniej więcej do połowy książkę można przeczytać "do poduszki", dalej nie warto. Zresztą odłożenie w połowie lektury zbioru opowiadań niczego nas nie pozbawia - każdy rozdział w zasadzie tworzy zamkniętą całość.

I na wszelki wypadek lepiej nie dawać jej inteligentnym a lekko aspołecznym chłopakom - bo dla nich może się okazać inspirująca...