"Przepowiednia" to zbiór, jak tytuł serii ujawnia, polskiej noweli fantastycznej, co prawda bardziej są to opowiadania, niektóre bardzo krótkie, ale powiedzmy, że nie należy czepiać się nomenklatury. Prezentowany jest zbiór opowiadań powstałych w latach 1958-1984, które wcześniej nie były publikowane w antologiach bądź autorskich zbiorach.

"Opowiadania przedstawione w niniejszym tomie można zasadniczo podzielić na trzy grupy:

- do pierwszej należą wczesne lub nawet debiutanckie próby literackie uznanych autorów (Boruń, Wnuk-Lipiński), istniejące dotąd wyłącznie w swych prasowych pierwodrukach;
- grupę drugą stanowią utwory autorów, którzy nie dorobili się jeszcze własnego zbioru opowiadań, a publikowali dotychczas na łamach prasy i w antologiach. Należą do nich: Gajewski, Lipka, Oramus, Sawwa, Stoff, Toruń - w tym wypadku również korzystaliśmy z tekstów zamieszczonych w prasie;
- trzecia grupa to utwory nowe, dotychczas jeszcze nie publikowane, autorstwa Baranieckiego, Drzewińskiego i Zajdla oraz, do pewnego stopnia, Strattona, jako że nowa wersja »Hobby doktora Travena« wydatnie przerasta pierwszą, drukowaną kilka lat temu przez tygodnik »Przekrój«"*.

Najwyżej oceniłam "Krzysia" Edmunda Wnuka-Lipińskiego (o robocie, który ulega przemianie po przeczytaniu książek; stąd też zaczerpnęłam cytat do mojej czytatki dotyczącej "mikrofilmoteki publicznej" - ocena 6), Darosława J. Torunia "Test 54812" (6), Marka Baranieckiego "Teatr w Dolinie Ciszy" (6), Janusza A. Zajdla "Chrzest bojowy" (6+) i Konrada Fiałkowskiego "Telefon wigilijny" (5,5). Niestety, sporo opowiadań oceniłam na 1 i 2.

Polecam ten zestaw opowiadań tylko z sentymentu i dla tych kilku fajnych opowiadań. Na końcu antologii zostały zamieszczone informacje o bibibliografii autorów.



---
* Od Wydawcy, [w:] "Przepowiednia", zebrał Stefan Otceten, wyd. "Alfa", Warszawa 1986.