To moja pierwsza recenzja, coś na jej kształt. Ta książka sprawiła, że musiałam o niej napisać. Podeszłam do niej sceptycznie, bo "Dżuma" zdecydowanie mi się nie podobała. To, co odkryłam w "Obcym" przeszło moje najśmielsze oczekiwania. Krótka książka, do pochłonięcia. Do autobusu, ale i do refleksji. Momentami kojarząca się z "Procesem" Kafki albo "Zbrodnią i karą" Dostojewskiego. Problemy egzystencjalne, przedstawione w interesujący sposób. Pytanie czy człowiek, który nie uronił łzy na pogrzebie matki, jest nieludzki, czy jest potworem?

Zaskakujące, że mimo czynu, jaki popełnił, darzyłam go szczerą sympatią i wierzyłam w jego niewinność...

Naprawdę niesamowita książka.