Użytkownik: sonmi 14.01.2014 20:10 napisał(a):
Odpowiedź na: Lata 30. w Ameryce. Dwóch... | Fiona54 Książka jest przede wszystkim o samotności. Każdy z bohaterów był samotny, potrzebował bliskości, przyjaźni, akceptacji, zrozumienia. Samotni byli główni bohaterowie, którzy mieli siebie, choć tak naprawdę żyli obok jeden drugiego, w dwóch różnych światach, nie rozumiejąc się nawzajem. George bezinteresownie wspierał Lenniego, opiekował się nim. Powodowane to było miłością i przywiązaniem. Lenni ze względu na swoje ograniczenie umysłowe nie mógł być podporą, opoką dla Georga, który był człowiekiem bardzo samotnym, nie miał się komu zwierzyć, nie miał przed kim się otworzyć. Jest to historia o dobroci, miłości i poświęceniu, a także potrzebie zrozumienia i akceptacji. Historia o relacjach międzyludzkich, nietolerancji, izolacji, potrzebie bycia potrzebnym. Candy boi się przecież tego, że nie będzie już nikomu potrzebny, cierpi, kiedy traci swojego jedynego przyjaciela - psa, bo oto zostaje na świecie sam. Kurczowo łapie się myśli o zakupie wspólnego rancza, bo będzie komuś użyteczny, nie będzie sam. Sytuacja z zamordowaniem jego psa jest analogiczna przecież do sceny końcowej. Niezwykle ciężko jest podjąć taką decyzję, trzeba odwagi, żeby podarować komuś śmierć, chcąc tę osobę uchronić przed dalszymi cierpieniami. George wolał pozbawić swojego przyjaciela życia, żeby zaoszczędzić mu bólu i cierpienia, które z pewnością spotkałyby go ze strony innych. Bardzo aktualny temat, jeśli przypomnimy sobie dyskusje dotyczące eutanazji. Samotny jest syn właściciela gospodarstwa, którego poznajemy jako dokuczającego wszystkim gbura, niezwykle zazdrosnego o żonę. Ja w jego postaci dostrzegam zagubionego, pogrążonego w kompleksach mężczyznę, który próbuje ukryć swoje słabości pod maską cwaniaka, gotowego każdemu dołożyć. Szuka akceptacji poprzez manifestację siły przed żoną i pracownikami z rancza. Samotna jest jego żona, która rozpaczliwie próbuje zwrócić na
siebie uwagę. Ani ona, ani jej mąż nie są w stanie docenić tego, że mają siebie. I wreszcie Crooks,
skazany przez innych na ostracyzm ze względu na swoje pochodzenie. Książka wywarła na mnie iesamowite wrażenie właśnie przez emanującą z każdej strony samotność bohaterów. Wszystkich, bez wyjątku.

Użytkownik: Fiona54 15.01.2014 11:53 napisał(a):
Odpowiedź na: Książka jest przede wszys... | sonmi Oczywiście. Zgadzam się z Tobą :)