Bóg Baro znudził się samotnością i ciągłym widokiem bezkresnego oceanu. Rozzłoszczony, rzucił swój kostur – wtedy woda w oceanie zawrzała i w tym miejscu wyrosło drzewo, na którym siedział (wtedy jeszcze biały) diabeł. Zaprzyjaźnili się, a Diabeł namówił Baro, by stworzył Ziemię. Zanurkował Diabeł po piasek, ale nim zaniósł go Baro, sam próbował aktu tworzenia. Jednak w jego rękach piasek zamieniał się w popiół czerniący twarz. W końcu Baro stworzył z piasku Ziemię, a z gałęzi drzewa, ludzi i zwierzęta. Wtedy Diabeł oznajmił, że Ziemia będzie jego mieszkaniem, zaś Baro powinien poszukać sobie miejsca gdzie indziej. Rozgniewany Bóg strącił Diabła w głąb Ziemi i oświadczył, że odtąd potomkowie Diabła będą mieć czarną skórę. Sam zaś zamieszkał w niebie.

Ziemskim światem rządzą: Król Słońca, Król Księżyca, Król Chmur, Wiatru, Mgieł. Złe Urmy zaklinają, co zechcą, a dobre Urmy musza pozostać na usługach zaklęć. Kolorowym światem ptaków włada Siostra Ptaków. Przywołuje je, zakładając jedną ze swych barwnych sukni. W nocy kolory usypiają, a wtedy wyzwolone spod jej władzy ptaki Czarana wydziobują gwiazdy z nieba i wypijają mleko z piersi kobiecych.

W takim baśniowym świeci żyje biedny Cygan, nade wszystko miłujący wędrówkę, swobodę i ptaki. Niejednokrotnie los wystawia go na próbę: hojność i wspaniałomyślność zostają sowicie nagrodzone, a skąpstwo i małoduszność- potępione na wieki.

Jerzy Ficowski stał się częścią tego świata. Poślubiony Siostrze Ptaków, wędrował z cygańskim taborem, zapisując, co zobaczył i usłyszał, na korze brzozowej. Pięknym, baśniowym, przepełnionym miłością językiem wprowadza nas w czarodziejski świat Cyganów. Barwne ilustracje autorstwa Jerzego Srokowskiego, znakomicie oddają lekkość, zwiewność i piękno tego świata.

Szkoda, że lud o tak pięknej tradycji baśniowej tak mało obecnie znaczy… Kto dzisiaj, widząc Cygana, dostrzega w nim spadkobiercę tej pięknej kultury?