Trzecie - ulepszone! - wydanie legendarnych "Książek najgorszych..." Stanisława Barańczaka.


Feliks Trzymałko i Szczęsny Dzierżankiewicz pojawili się na łamach "Studenta" w 1975 roku, aby - jak sami pisali - prowadzić "przegląd bieżących osiągnięć polskiej grafomanii". Jak się okazało, m.in. za sprawą kryminałów publikowanych przez Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, grafomania polska przeżywała wówczas swój złoty okres i dostarczyła obu panom materiału do wielu tekstów. Prześmieszne paszkwile były pisane w rzeczywistości przez Stanisława Barańczaka i dość szybko zainteresowała się nimi cenzura. Cykl wyszydzający zjawisko "grafomanii z państwową pieczątką" trafił więc na łamy drugoobiegowych: "Biuletynu Informacyjnego KOR" i "Zapisu".

"Książki najgorsze..." doczekały się dwóch wydań książkowych, które zyskały status kultowych. Obecnie oddajemy do rąk czytelników zmienione trzecie wydanie, wzbogacone o "pięć wyskoków paszkwilanckich" opublikowanych w 1993 w „Gazecie Wyborczej”.

[Znak, 2009]