Jeśli komuś z trudem przychodzi odpowiedź na to pytanie, koniecznie musi przeczytać tę książkę. Właśnie skończyłem czytać ją kolejny raz i... kolejny raz jestem nią zachwycony. Sposobem opisywania ważnych rzeczy, ważnych dla Polski, przez dwoje cudzoziemców, ale przede wszystkim jej wydźwiękiem. Cechami, które pokazuje, a którymi powinniśmy odznaczać się na co dzień, w czasie pokoju, w czasie, w którym o bohaterstwo nie jest łatwo. Nie musimy walczyć, poświęcać życia, głodować, ale musimy nieść pomoc innym, postępować z honorem, godnością. Tak jak piloci Dywizjonu 303, tak jak powstańcy, tak jak inni walczący. No i... nie liczmy na pomoc tych, którzy nie widzą w tym swojego interesu, tak jak Anglia, Francja, USA w trakcie II wojny światowej... Chociaż bezinteresowną pomoc możemy dostać niespodziewanie. Książka warta uwagi, a we mnie wzbudziła takie jak wyżej przemyślenia!

Dzięki kolejnym kartom "Sprawy honoru" poznajemy fakty dotyczące II wojny światowej, toczonych w jej trakcie bitew, ale także to, co jest moim zdaniem najważniejsze: kulisy jej rozpoczęcia, a przede wszystkim politykę, która towarzyszyła każdemu tragicznemu dniu. Polityka, która dla Polaków była w tym okresie na ostatnim miejscu, ale dla "sojuszników" zawsze na pierwszym. Celem Polaków była zawsze wolność utraconej ojczyzny, dla rządzących Francją, Anglią i Stanami Zjednoczonymi - popularność, wybory, na dalszym miejscu dobro własnego kraju, a na bardzo odległym dobro obcego państwa, Polski.

Bardzo istotna jest końcowa część książki, która pokazuje tragiczną sytuację Polski po zakończeniu wojny. Czy Polacy, będący po stronie zwycięskiej koalicji, na pewno ją wygrali? Czy Niemcy, kraj, który rozpoczął tę tragedię, przegrały? I ostatnie pytanie - czy Rosja wraz ze Stalinem, która poniosła niewątpliwie największe straty osobowe, nie została głównym wygranym? Jeśli chcemy poznać odpowiedzi na te pytania albo chociaż zastanowić się nad nimi, warto przeczytać, co autorzy "Sprawy honoru" na ten temat piszą. Przy okazji poznamy przebieg działań wojennych. Nie stracimy czasu, a tylko zyskamy na lekturze.