Każdy z nas ma tysiące wspomnień, nasz mózg przepełniony jest zdobytym doświadczeniem i wiedzą. Często wracamy do nich pamięcią z przekonaniem, że nikt i nic nie jest w stanie odebrać nam naszych wspomnień. A jednak istnieje pewna podstępna i bezlitosna choroba, która może odebrać nam wszystko; to nieuleczalna choroba Azheimera.

Lisa Genova, amerykańska pisarka, doktor nauk medycznych w dziedzinie neurobiologii, w swojej książce "Motyl" z perspektywy osoby chorej pokazuje, przez co przechodzą ludzie cierpiący na tę chorobę.

Doktor Alice Howland, wybitna wykładowczyni psychologii na Harvardzie, szczęśliwa żona i matka trójki dorosłych dzieci, pewnego dnia zauważa u siebie niespotykane dotąd problemy z pamięcią. Początkowo je bagatelizuje, gorsze samopoczucie tłumaczy nadmiarem obowiązków, pośpiechem, zmęczeniem i stresem. Swój stan umysłu ukrywa przed rodziną i znajomymi z pracy. Choroba postępuje, a diagnoza postawiona przez lekarza jest bezlitosna. Alice ma chorobę Alzheimera o wczesnym początku. Inteligentna, pełna pasji i energii, aktywna zawodowo kobieta całkowicie musi przewartościować swoje życie, nauczyć się cieszyć każdą chwilą. Mimo że traci minione dni, robi wszystko, aby jak najdłużej zachować to, co kochała, co stanowiło sens jej życia.

Lisa Genova stworzyła prawdziwy, rzetelny i do głębi poruszający obraz osoby cierpiącej na chorobę Alzheimera. Historia opowiedziana jest z punktu widzenia pacjenta, dzięki czemu czujemy przerażenie Alice, jej cierpienie, bezradność i zagubienie niemal do bólu. Mamy wgląd w tę chorobę niejako od środka.

Autorka zawarła w książce wiele przydatnych informacji na temat tej podstępnej choroby, metod leczenia, terapii eksperymentalnych.

Największe ryzyko zachorowania następuje po 80. roku życia, jednak autorka uświadamia nam, że tak jak w przypadku Alice, może choroba może dotknąć także osoby młodsze. To niewyobrażalne, nie móc przywołać wspomnień, obrazów z przeszłości, zapomnieć, kim się jest, kim się było, zapomnieć o sobie. Drzwi do historii zamieszkałych w pamięci Alice powoli się zamykają, a my, czytelnicy, jesteśmy świadkami wciąż postępującej degradacji jej umysłu. To smutne. Problem choroby w rodzinie dotyczy wszystkich jej członków, Alice w swojej znalazła wsparcie i siłę do działania.

Lisa Genova umie pisać tak, by nie uderzając w sentymentalne tony, poruszyć czytelnika do żywego. "Motyl" to książka, o której nie da się zapomnieć. Nie wolno przejść obok niej obojętnie.

Polecam tę pozycję wszystkim bez wyjątku, bo nie wiadomo, jakie niespodzianki przygotowało dla nas życie, co chowa w zanadrzu. Szanujmy wspomnienia i postarajmy się zrozumieć ludzi, którzy je tracą.


[Recenzja została wcześniej umieszczona na moim blogu]