W ostatnim czasie ukazało się kilka książek Mariana Hemara, ale autor ten ciągle jest zupełnie nieznany, pomimo starań Wojciecha Młynarskiego, który - być może - przypominaniem tego satyryka naraził się i także zniknął zupełnie z telewizji. Zemsta "komunistów" działa nawet po tak długim czasie. Wieloletni współpracownik radia Wolna Europa, w którym słuchac można było jego wierszy i słuchowisk satyrycznych, w pełni zasłużył sobie na wymazanie nazwiska z wszelkich słowników polskich literatów. A przecież jego twórczość jest najwyższej próby. Za co nie sięgnąć - poezję, satyrę, liryki, dramaty, skecze, piosenki - wszystko świadczy o mistrzostwie słowa i talencie, o wyczuciu słowa i niezawodnej intuicji. Niektóre teksty wymagaja już dziś dobrej znajomości historii, ale to zupełnie nie przeszkadza w podziwianiu niezwykłego poczucia humoru. Czytanie Hemara wiąże się jednak z pewnym niebezpieczeństwem; mogą spaść z piedestału niezachwiane autorytety literatury powojennej ( na przykład Brzechwa, Iwaszkiewicz), które nie zawsze postępowały jak na autorytety przystało. Ale to właśnie stanowi o zalecie tego Autora. Bezkompromisowość jest cechą tylko wielkich osobowości. W tej twórczości nie ma miejsca na nijakośc i miałkość, moga zdarzyć się tylko pomyłki, które po latach wywołują skruchę, ale skruchę szczerą i prawdziwą jak Hemara tęsknota za Polską.