Ewolucję zwykło się traktować jako coś, co dokonało się w przeszłości i dziś już nas nie dotyczy, tymczasem trwa ona nadal i odbywa się dosłownie na naszych oczach. To właśnie uświadamia nam Jonathan Weiner w swej wnikliwej, świetnie napisanej, fascynującej książce. Opowiada ona o pracy dwojga naukowców z Uniwersytetu Princeton Petera i Rosemary Grantów, którzy od ponad dwudziestu lat obserwują i rejestrują proces ewolucji na wyspach Galapagos na przykładzie łuszczaków zwanych ziębami Darwina, gdyż to one właśnie zainspirowały twórcę doboru naturalnego do rozważań o powstawaniu gatunków. Zięby Darwina stały się zatem podręcznikowym modelem adaptacji, jak również klasycznym przykładem na powstawanie gatunku, a ich dzioby - uniwersalnym symbolem ewolucji, podobnie jak jabłko Newtona - siły ciężkości, a jabłko Adama i Ewy - grzechu pierworodnego. Książka ta rozwiewa przy okazji wiele mitów na temat teorii Darwina, i jak to ujął jeden z recenzentów, należy do tych niezliczonych dzieł, które powodują, że czytelnik innym okiem patrzy na świat przyrody, a także na zjawisko życia i śmierci. Walory literackie natomiast i niezaprzeczalny talent autora sprawiają, że jest to również pasjonująca lektura.

Jonathan Weiner jest byłym autorem i redaktorem "The Sciences". Ma także w swym dorobku popularną u nas "Planet Earth" i "The Next One Hundred Years".

[Książka i Wiedza, 1997]