Dalsze losy Ostapa Bondarczuka
Utwór ten jest kontynuacją powieści "Ostap Bondarczuk", także autorstwa Kraszewskiego. Czytelnik ponownie spotyka tu bohaterów znanych z poprzedniej książki, czyli: Ostapa, Alfreda, Michalinę. W "Jarynie" grono to zasila tytułowa bohaterka.
Akcja rozpoczyna się w dwa lata po wydarzeniach opisanych na końcowych kartach "Ostapa Bondarczuka". Bohater żyje sobie spokojnie, prowadząc gospodarstwo gdzieś na dalekim Podolu. Jako lekarz bezinteresownie pomaga miejscowym chłopom, dzięki czemu zyskuje ich szacunek i poważanie. Kocha się w nim młoda wieśniaczka imieniem Jaryna, której rodzicom uratował życie. Jaryna pomaga mu w prowadzeniu gospodarstwa, pragnie go także poślubić. Bondarczuk nie odwzajemnia jej uczuć, ale okazuje życzliwość i przyjaźń. Pewnego dnia przybywa do niego hrabia Alfred, który popadł w tarapaty i zagrożony więzieniem musi opuścić kraj. Prosi Ostapa, aby ten zaopiekował się jego rodziną, czyli żoną Michaliną i synkiem Stasiem, oraz majątkiem. Sytuacja ta ma trwać, dopóki Alfred nie uporządkuje swoich spraw. Majątek jest poważnie zadłużony, a Michalina nie potrafi samodzielnie poradzić sobie z problemami finansowymi, niezałatwionymi sprawami oraz masą wierzycieli, którzy ją nachodzą. Ostap zgadza się zaopiekować rodziną przyjaciela, podejmuje też próbę ocalenia jego majątku. Powracają do niego wspomnienia; wciąż darzy uczuciem Michalinę-Misię, lecz zdaje sobie sprawę iż wspólne życie z ukochaną nie jest możliwe. Różnice społeczne między nimi są bowiem zbyt duże. Nieoczekiwanie przed wyjazdem Bondarczuk prosi Jarynę o rękę. Po szybkiej ceremonii zaślubin opuszcza żonę i wyrusza ratować majątek Alfreda. Okazuje się, iż również uczucie Michaliny do Ostapa nie wygasło. Tymczasem Jaryna udaje się za świeżo poślubionym małżonkiem...
Podobnie jak w "Ostapie Bondarczuku", także i w tej powieści czytelnik znajdzie mnóstwo realistycznych opisów przyrody oraz dowie się wiele na temat życia i obyczajów wsi. Autor dotyka też problematyki społecznej, a konkretnie - sytuacji chłopów, czyli ich życia codziennego i stosunku do nich przedstawicieli innych klas społecznych. Odnoszę jednak wrażenie, iż tę problematykę umieścił Kraszewski jakby na dalszym planie. Na pewno w "Jarynie" nie poświęca tym sprawom tyle uwagi, co w "Ostapie Bondarczuku". Głównym tematem powieści jest uczucie bohatera do Michaliny. Czy ma ono szansę powodzenia, tym bardziej, iż Ostap jest już żonaty? Znając go, czytelnik dojdzie do wniosku, iż na pewno nie będzie jego zamiarem świadome wyrządzenie krzywdy prawowitej małżonce. Jak zakończy się historia bohaterów tej powieści? Czy będzie to zakończenie dla wszystkich szczęśliwe?
Czytelnikom, którym podobał się "Ostap Bondarczuk", z czystym sumieniem polecam także "Jarynę". Utwór jest krótki, lecz ciekawy i treściwy. Może i niektóre wątki są zbyt banalne, nie wpływa to jednak negatywnie na wartość powieści. Nie jest ona w bogatym dorobku pisarskim Kraszewskiego dziełem wybitnym, ale przeczytać ją naprawdę warto.
(c)Wszystkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie bez zgody autora zabronione.