Co dla mnie jest najważniejsze w literaturze popularnej? Bohaterowie, z którymi nie chcę się rozstawać. Dla mnie ta książka była wielką przyjemnością. Lubię ciepło powieści tej autorki, jej troskę o szczegóły, o psychologię, dramaturgię. Lubię to, że nie przeładowuje swoich światów istotami i zdarzeniami nadprzyrodzonymi, tylko umiejętnie i gustownie je nimi ornamentuje. A także to, że mając do dyspozycji zbiór faktów - określony skończony zbiór - potrafi stworzyć świat tak realny i bogaty, że trudno mi podejść do akcji z perspektywy osoby świadomej tych faktów: chłodno, może nawet krytycznie. Powieści tej autorki (a zwłaszcza "Grę w kości" oraz "Koronę...", może dlatego, że to rodzima historia) "odbieram emocjami" czytelnika, który nie wie, co będzie dalej i czyta, i pochłania treść, jakby od tego czytania zależało życie bohaterów i obrót zdarzeń; myślę, że to zasługa warsztatu pisarskiego autorki. Te książki powolutku zmieniają mój stosunek do historii (a raczej sprawiają, że rośnie we mnie potrzeba ustosunkowania się do historii - że zrywam z obojetnością wyniesioną ze szkół), ukazują też źródła naszej takiej, a nie innej świadomości zbiorowej. Mam wrażenie, że autorka wiele spraw przemyślała i wiele spraw jest dla niej ważnych, a to nie pozostało bez wpływu na strukturę powieści (i jej wymowę), która wydaje się mocno osadzona w osobowości pisarki, nie jest więc po prostu kolejną książką pisaną w celach zarobkowych. Ważny aspekt dobrej powieści popularnej to unikanie klisz, a tego się nie da zrobić, mając za cel wypłatę za kilkaset stron. Co do Cherezińskiej - jest to jedyna autorka polska (poza Gretkowską, diametralnie różną literacko), której opisy scen intymnych nie rażą mnie bylejakością i sztucznością rodem z porno czy pamiętników nimfomanek, narkomanek i całego zastępu nieszczęsnych wykolejonych, ofiar, dla których pisanie jest formą oczyszczenia. Ten aspekt (emocjonalno-seksualny) jej prozy wydaje mi się ważny (chociaż nie konieczny, to jednak często obecny) i wspominam tu o nim, bo widziałam już opinie potajemnych czytelniczek harlekinów (prawdopodobnie oficjalnych czytelniczek autorów powieści reportażowej czy innej noblem nagrodzonej), które znalazły jakieś podobieństwa w traktowaniu seksu przez Cherezińską i przez seryjnych morderców seksualności rzesz czytelniczek pruderyjnych a ciekawskich i niezaspokojonych emocjonalnie.

Polecam powieści Cherezińskiej zwłaszcza dziewczynom i młodym kobietom, jak również tym wszystkim, którzy uważają, że książki to przyjaciele. Powieści Cherezińskiej to prawdziwi przyjaciele: spędzicie z nimi czas, który trudno wam będzie nazwać straconym.