Kurt Janisch, przeciętny żandarm na przeciętnej austriackiej prowincji, opętany jest żądzą posiadania, w równym stopniu kobiet, co dóbr ziemskich. Wykorzystując swoją pozycję, jeździ po okolicy i nawiązuje kolejne romanse: z bogatą wdową Gerti, z bezdomną szesnastolatką Gabi. Oprócz kochanek ma żonę, która całymi dniami ogląda telewizję. Wkrótce z miejscowego jeziora wyłowione zostają zwłoki jednej z kobiet.

"Żądza" łączy w sobie elementy kryminału, powieści porno i opowiastki brukowej. W wykonaniu Jelinek jest to mieszanka wybuchowa. Autorka perfekcyjnie żongluje tu stereotypami, przedstawia Austrię jako kraj ogarnięty żądzą, której destrukcyjna siła może dotknąć tak naprawdę każdego z nas.


Elfriede Jelinek (ur. 1946), uhonorowana Nagrodą Nobla w 2004 roku, większość życia spędziła w Wiedniu. Zadebiutowała w roku 1967 jako poetka. Dziś jest cenioną autorką powieści i dramatów, wielokrotnie wyróżnianych, m.in. prestiżowymi Heinrich-Böll-Preis (1986) i Georg-Büchner-Preis (1998). Znana w Polsce z książek: "Pianistka" (wyd. II poprawione W.A.B. 2004), "Amatorki" (W.A.B. 2005), "Wykluczeni" (W.A.B. 2005), "Pożądanie" (W.A.B. 2007) oraz dramatów: "Choroba albo współczesne kobiety", "Nora", "Clara S." i "Zajazd", wydanych po polsku w jednym tomie w 2001 roku. Inne ważne powieści pisarki to "Wir sind lockvögel baby!" (1970) i "Die Kinder der Toten" (1995).

[WAB, 2007]