"Ja, Kaligula. Pamiętnik szaleńca" to pasjonujący obraz życia cesarza rzymskiego, którego zła sława uczyniła synonimem potwora. Książka niniejsza prezentuje jednak odmienny punkt widzenia, podejmując polemikę z powszechną opinią o Kaliguli tyranie. Na podstawie dostępnych faktów ukazuje człowieka wielowymiarowego, niespełnionego w roli, jaka mu przypadła w udziale; idealistę i wizjonera, uporczywie poszukującego własnej tożsamości. Bohater poprzez subiektywny opis własnego życia stwarza czytelnikowi okazję do obiektywnej oceny postaci cesarza Rzymu. Jednocześnie ponura rzeczywistość, która go otacza, przydaje książce wątków niemal kryminalnych.

Autor, poeta i prozaik, podjął literacką próbę nowej interpretacji postaci Kaliguli, udowadniając niejdnokrotnie bezzasadność kierowanych pod jego adresem zarzutów. Motywy zachowania swego bohatera tłumaczy poprzez dogłębną analizę realiów epoki oraz osobowości cesarza.

[Videograf II, 2005]