Tomik zawiera cykl wierszy napisanych na emigracji, w których autor kontrastuje rzeczywistość polską i zachodnią. W innej części tomiku Barańczak przywołuje wciąż obecną w nim, polską rzeczywistość (znane: demaskacja słowa, walka z zastaną formą, ale i zastaną - w drugim znaczeniu - rzeczywistością).

Najsłabszym elementem tomiku są wg mnie tłumaczenia (m.in. Venclovy, Larkina), które od całości odstają, niezbyt pasują i są główną przyczyną, dla której nie wystawiam oceny najwyższej.