Stojący w zaspach nocą pociąg to scena, na której popełniono morderstwo. Zbrodnia sprzed kilku lat to tło zdarzenia. Podejrzanych jest kilkanaście osób podróżujących wagonem Stambuł-Calais, z których każda ma niepodważalne alibi. Przed detektywem Poirot niełatwe zadanie. Musi on odkryć mordercę jedynie na podstawie zeznań pasażerów oraz własnego sprytu, dzięki któremu świetnie łączy on fakty zdarzenia. Zagadka jest wyjątkowo skomplikowana, śladów pozostawionych przez mordercę jest aż za wiele, ale detektyw jest pewien, że większość z nich spreparowano. Przeszukanie przedziału denata, przesłuchanie pasażerów oraz rewizja ich bagaży to kolejne kroki, jakie podejmuje detektyw chcąc odkryć mordercę. Powoli na jaw wychodzą zaskakujące fakty, a zbiegi okoliczności są tak nieprawdopodobne, że aż niemożliwe.

Kto jeszcze nie czytał „Morderstwa w Orient Expressie” Agaty Christie nie powinien dowiedzieć się niczego więcej, bo to mogłoby popsuć mu całą lekturę. Ten klasyczny kryminał to majstersztyk budowania napięcia u czytelnika, a miejsce akcji, jakim jest odcięty od świata pociąg, tylko podgrzewa emocje. Detektyw nie może uzyskać potwierdzenia zeznań żadnego z pasażerów korzystając z zewnętrznych źródeł informacji. Musi wierzyć, albo nie wierzyć historiom, które opowiadają podejrzani. Zaspy śniegu, w których stoi pociąg, wykluczają również osoby niebędące pasażerami wagonu Stambuł-Calais z kręgu podejrzanych. Morderca musi nadal być w pociągu, a jedyne, z czego może skorzystać detektyw Poirot, żeby go odkryć, to własny rozum i intuicja, która go nie zawodzi.

„Morderstwo w Orient Expressie” czyta się jednym tchem. Kryminał jest tak dobry, że podczas lektury czytelnikowi nawet to głowy nie przyjdzie, aby zajrzeć na koniec i znaleźć rozwiązanie zagadki. Nikt tego nie zrobi, bo to popsułoby całą zabawę, jaką jest śledzenie krok po kroku rozwoju wydarzeń.

Polecam tę książkę szczególnie miłośnikom klasyki kryminałów, ale jestem pewna, że inni czytelnicy również w napięciu będą śledzili poczynania detektywa Poirot. Tak dobry kryminał to rarytas, którego bibliofil nie może przegapić.