Książka - którą się gryzie, szarpie i skubie (oczywiście nie dosłownie).

Zachęca - zniechęca - niepokoi - mami - kusi.

Akcja pełni rolę drugorzędną, niemal chwilami zamiera, aby potem rozwijać się jak kłębek wełny. Czasami przypomina bredzenie upojonego alkoholem - czasami rozprawę filozofa. W potoku słów wyławia się myśli uniwersalne, które niepokoją, uwierają - obracasz je w palcach jak perełki ciesząc się i zastanawiasz się nad przydatnością znaleziska.

Książka wzbudza tęsknotę za czymś niezwykłym - za życiem nie ujarzmionym schematyczną monotonią. Czasem drażni słowotok - ale jak w grze w klasy - można go przeskoczyć!