Twórcy zbiorów opowiadań często decydują się na wplecenie w tytuł określeń mających podkreślić jakość zawartych w nich tekstów. Na porządku dziennym są epitety typu "najlepsza" czy "przełomowa". Przyczyna jest prosta: mają one zachęcić czytelnika do kupna i lektury. Jednocześnie kryje się w tym pułapka – oczekuje się, że faktycznie jakość tekstów będzie wybitna i spełni rozbudzone reklamą oczekiwania. Tymczasem rzeczywistość bywa okrutna i przeżyć można srogie rozczarowanie.

Poniekąd właśnie tak dzieje się w przypadku wydanej w dwóch tomach "Wielkiej księgi ekstremalnego SF". Chociaż fantastyka, a szczególnie właśnie science fiction, słynie z przełamywania granic i sięgania tam, gdzie inni się nie odważą, to obecnie nawet w jej obrębie ciężko o przełomowe i oryginalne pomysły. Stąd też odważną decyzją ze strony Mike’a Ashleya, redaktora tej antologii, była próba zebrania właśnie takich opowiadań: ekstremalnych, wykraczających daleko poza standardowe ramy. Zadanie go przerosło, gdyż zaledwie kilka tekstów można uznać za godne wystąpienia pod tak szumnym szyldem. (...)


Zapraszamy do zapoznania się z całością recenzji w magazynie BiblioNETkowym "Literadar":

Autor recenzji: Tymoteusz Wronka

Recenzja ukazała się w magazynie BiblioNETkowym Literadar (nr 14)