Koontz jest, moim zdaniem, jedynym pisarzem, który może porównywać się z mistrzem grozy, jakim jest Stephen King. Każda jego powieść jest dla mnie świetną odskocznią od rzeczywistości i tak było również w przypadku „Nieznajomych”.

Lekarka miewająca niedające się wytłumaczyć napady paniki, lunatykujący w nocy pisarz, bojący się ciemności były żołnierz, przechodzący kryzys wiary ksiądz, samotna matka bojąca się o córkę z powodu jej dziwnej obsesji na tle Księżyca, przestępca rozdający z dnia na dzień wszystkie ukradzione pieniądze i wielu innych ludzi, których męczą dziwne fobie - łączy wspólna tajemnica, którą próbują odkryć. Rozwiązywanie zagadki sprowadza ich wszystkich do motelu Zacisze, w którym zatrzymali się półtora roku przed wystąpieniem tych dziwnych objawów. Jest spisek, są matactwa rządu USA, jest miłość i jest wielka tajemnica do rozwiązania. Tajemnica, która odkryta - na zawsze zmieni oblicze ludzkości.

Jest to najbardziej rozbudowana powieść Koontza, jaką do tej pory przeczytałam. Liczne wątki przeplatają się ze sobą, aby w końcu połączyć się w jedną historię wielu ludzi. Jest to z pewnością książka ukazująca dążenie do prawdy za wszelką cenę. To nie horror, raczej thriller z elementami fantastyki. Mimo że dosyć szybko domyśliłam, się jakie będzie zakończenie, a raczej czego dotyczy mroczna tajemnica, z przyjemnością przeczytałam tę historię do końca. I podoba mi się jej zakończenie, może nieco moralizatorskie, ale mimo wszystko dające nadzieję.

"Nieznajomi" powstali we wczesnym okresie twórczości pisarza, okresie, który z pewnością ustalił jego miejsce w literaturze światowej. Ciekawe jest "Posłowie" zamieszczone na końcu powieści. Radzę je przeczytać, zawiera bardzo ciekawą opowieść o historii powstania tej powieści, a także rady dla początkujących pisarzy.

Z pewnością nie jest to książka wszech czasów, ale warto ją przeczytać. Zresztą fanów Koontza nie muszę do tego przekonywać.


[Tekst opublikowałam wcześniej na swoim blogu]