"- Ostatnia karta, tato, najważniejsza. Ta, która cię przykryła. - Zena wzięła kartę spoconymi paluszkami i odwróciła ją. Gwałtownie wciągnęła powietrze. - To… as pik. Zwykle oznacza śmierć, ale…
- Twoja mama - powiedział John - przejedzie dzisiaj kogoś, zanim zdążymy wyjechać z Londynu. Chodź, Gerdo. Do widzenia, dzieci. Bądźcie grzeczne".


Herkules Poirot otrzymuje zaproszenie na niedzielny obiad u Angkatellów, kiedyś znajomych z Bagdadu, teraz sąsiadów zamieszkujących nieodległą wiejską rezydencję. Wie, że prócz niego zaproszone zostało liczne a ciekawe grono osób rozmaitych stanów i profesji. Tuż po przybyciu na miejsce jest świadkiem sceny, która napawa go niesmakiem. Oto w ogrodzie, przy basenie, obserwuje scenę upozorowanego malowniczo morderstwa - mężczyzna leży na brzegu basenu, do wody spływa czerwona farba, stojąca obok kobieta trzyma w ręku broń. Wkrótce okazuje się jednak, że to wcale nie żart wymyślony przez słynących z ekstrawagancji Angkatellów, lecz najprawdziwsza zbrodnia…


[Wydawnictwo Hachette Livre Polska, 2002]