Był piękny dzień mniejszej wiosny. Młynki modlitewne kręciły się wesoło na wietrze od gór. Pszczoły leniuchowały w kwiatach fasoli, ale brzęczały głośno, by sprawiać wrażenie ciężko zapracowanych. Wysoko pod niebem krążył samotny orzeł. Brutha wzruszył ramionami i wrócił do swoich melonów.
A Wielki Bóg Om znowu przemówił do Bruthy, którego wybrał:
- Psst!
Brutha zawahał się. Ktoś wyraźnie mówił coś do niego z pustki. Może to demon? Przewodnik nowicjuszy, brat Nhumrod, bardzo dokładnie omawiał temat demonów. Demonów i nieczystych myśli, gdyż jedno prowadziło do drugiego. Brutha był niepokojąco świadomy, że prawdopodobnie już dawno należy mu się demon*.


---
* Terry Pratchett, "Pomniejsze bóstwa", tłumaczenie: Piotr Cholewa, Prószyński i S-ka, 2001