Młody Thor Heyerdahl, przekonany, że można „kupić bilet do raju”, zniechęcony materialnym podejściem do życia, decyduje się na powrót do natury i wraz z młodą żoną wyrusza na Fatu Hiva, polinezyjską wyspę na Pacyfiku. Początkowo, zauroczeni piękną przyrodą i klimatem, nawet nie myślą o powrocie do cywilizacji. Jednak raj nie jest już rajem. Choroby i roznoszące je komary przywleczone przez Europejczyków oraz różne elementy cywilizacji zbierają swe żniwo wśród krajowców. Oboje przekonują się na własnej skórze, że nie wszystkie wytwory cywilizacji są złe lub zbędne, np. leki. W końcu przychodzi rozczarowanie i tęskniący za własnym światem powracają do cywilizacji. Jak widać, nie można „kupić biletu do raju”, przynajmniej nie bez biletu powrotnego.

Książka jest ciekawa, dużo barwnych opisów przyrody: dżungli, wybrzeża, oceanu. Razem z bohaterami odwiedzamy miejsca tabu, słuchamy opowieści starego tubylca Tei Teua, byłego ludożercy i natrafiamy na tajemnicze kamienne posągi na sąsiedniej wyspie Hivaoa.

Właśnie na Hivaoa Heyerdahl napotkał, że tak powiem, swe przeznaczenie. Posągi na tej wyspie były uderzająco podobne do przedinkaskich posągów w Ameryce Płd. Wszystkie zaś teorie naukowe o mieszkańcach Polinezji typują Azję jako miejsce ich pochodzenia. Zwróciwszy na to uwagę, zauważył też, że wiele wyspiarskich roślin jest pochodzenia południowoamerykańskiego, jak np.: palma kokosowa i ananasy, słodkie ziemniaki, bawełna, które nie mogły zostać przyniesione przez ptaki lub wodę. Ponadto znalezione na cmentarzysku tubylcze czaszki przedstawiały dwa różne typy morfologiczne. A gdy dodał do tego jeszcze opowieści starego krajowca o wielkim wodzu Tiki, który przybył z lądu na wschodzie, wniosek nasunął mu się sam: wyspy Polinezji zostały zasiedlone RÓWNIEŻ ze wschodu, z Ameryki Płd. Pobyt na wyspach wpłynął na całe życie Heyerdahla i dał początek serii niecodziennych wypraw.