Londyn w XVIII wieku był największym miastem na świecie, stolicą potęgi kolonialnej, liberalizmu, wolnej prasy, wyzwolonych artystów, znakomitej muzyki i światowych finansów. Był jednak również siedliskiem występku, prostytucji i ksenofobii.

Książka ma na celu ukazanie nie tylko świata osiemnastowiecznych arystokratów i artystów, lecz również mieszkających w brytyjskiej metropolii cudzoziemców, turystów oraz biedaków. W mieście panowały zbyt wielkie kontrasty, aby nazywać je pięknym, jednakże było na tyle wspaniałe, by stać się przedmiotem zachwytu całej ówczesnej Europy. Jak mawiał pisarz tamtych czasów, Samuel Johnson: „Być znudzonym Londynem, to być znudzonym życiem, Londyn zawiera bowiem wszystko,
co życie może ofiarować”.


Piotr Napierała (ur. 1982) zajmuje się zachodnioeuropejską kulturą polityczną i dyplomacją XVIII wieku. Pisze pracę doktorską pod kierunkiem prof. dra hab. Waldemara Łazugi w Zakładzie Myśli i Kultury Politycznej Instytutu Historii UAM. Autor książek: „Sir Robert Walpole (1676-1745) - twórca brytyjskiej potęgi”, o jednym z najwybitniejszych polityków XVIII wieku, oraz „Hesja-Darmstadt w XVIII stuleciu - Wielcy władcy małego państwa”, poświęconej wczesnonowożytnym dziejom niemieckim.

[Novae Res, 2010]